Wandelen in de Alentejo

Hier nu eens een blogje van Peter. Lies heeft me geïnspireerd om ook maar te gaan schrijven. Ik zal het niet zo vaak doen als Lies, maar als ik inspiratie heb...

Jullie weten wellicht dat ik na het racefiets ongeluk aan het wandelen ben gegaan. Puur als ontspanning, maar ook om even lekker stevig bezig te zijn. Niks geen geslenter, maar met stevige pas door het Nederlandse landschap. Van af nu dus door het Portugese landschap.

Het weer was vanochtend lekker. Het begon met 14 graden en warmde op tot 21 graden. Heerlijk lente weertje zou je zeggen. In Nederland perfecte omstandigheden, waarbij ik gemakkelijk 3 uurtjes liep en dan eigenlijk geen behoefte aan water had (dat ik altijd wel meenam, al was het maar voor Taeke die altijd meeliep). Da's dus al anders. Ik heb zo'n 18 km gelopen en was blij met het water. Het blijkt dat de luchtvochtigheid maar 30% was, dus je verliest veel vocht. Dat was leermoment nummer 1.

Leermoment 2 was de intensiteit van de zon. Voorjaarszonnetje, niks aan de hand. Zonnebrand dat ik eigenlijk toch al vaak vergeet was echt niet in mijn gedachten. Het leermoment was dat ik echt naar de UV-index moet gaan kijken. Die was factor 9, en die wordt in Nederland in de zomer zelfs weinig gehaald. Kortom: een lekker rood hoofd, en neen geen foto.

En wandelen is het inspannender. De routes zijn soms erg hobbelig. En bovenal; het is meer klimmen. Ik heb 220 hoogte meters gemaakt. Op zich niet wereldschokkend, maar ik voel ze wel..

Maar boven alles; het was genieten. Normaal loop ik altijd door, en geen momentjes om te genieten van het uitzicht. Dat lukt me hier niet. Hieronder zomaar wat foto momentjes:

Zoals altijd is de realiteit zoveel mooier dan de foto's..

Even speciale aandacht voor iets echt Portugees: de steeneik en de kurkeik. Het zijn eiken, maar toch anders. Kijk maar naar het blad van de steeneik (dat van de kurkeik lijkt erop).

Het zijn zusjes of broertjes van de eik die we kennen in Nederland. De kurkeik wordt gebruikt voor het winnen van jawel: kurk. De steeneik geeft keihard hout, en werd bijvoorbeeld gebruikt voor de draaiende delen van molens. De eikels worden aan de zwarte Ibérico varkens (Porco preto ibérico) voor de speciale Ibérico hammen worden gebruikt. De eikels van de Nederlandse eiken zijn oneetbaar, ook voor varkens. Wij kunnen de eikels ook eten; niet echt lekker.

Ik heb echt die kurk en steeneik in mijn hart gesloten. Het zijn zulke karaktervolle bomen! Niet voor niks dat ze beschermd worden! Weer wat foto's!

De kurklaag wordt om de 8 tot 10 jaar geoogst. Om bij te houden wanneer de laatste oogst was wordt het laatste getal van het jaar op de boom geverfd. Je kan dan meteen goed zien hoe de kurk groeit. In de volgende foto's is geoogst in 2021 en 2017:

Kurk is dus echt een slow-product!

En Taeke? Die ging vol enthousiasme mee. Maar zondag is jachtdag en Taeke in bang voor de knallen. En in Portugal wordt heel maar dan ook heel veel geschoten bij de jacht. Hij heeft het 7 kilometer geprobeerd, maar de angst werd te groot, dus Lies heeft hem opgepikt. Taeke gaat tijd nodig hebben om aan die knallen te wennen...