Vrijdag, shit dag!

Waar vrijdag zo lekker begon met rustig opstarten met de pasteis de nata, lekker koffie in het zonnetje, wilden we na een ochtend klusjes doen in de tuin door Peter maar even wat leuks doen. Dat leuks werd dan toch maar naar de grote -en zeer verslavende!- bouwmarkt van Leroy Merlin in Badajoz, Spanje. Daarna wilden we nog even naar het winkelcentrum in Badajoz om daar even koffie met wat lekkers te halen, even een rondje hobbelen en dan zouden we weer naar huis gaan.

Taeke kan wel even een paar uurtjes alleen blijven, iets wat eerder in de week niet zo succesvol was en hij alles bij elkaar blafte. Lies heeft een camera

geïnstalleerd zodat we Taeke in de gaten kunnen houden als we weg zijn. En hoe dan ook moet hij toch ook hier gaan wennen aan af en toe alleen zijn. Dus nieuwe ronde, nieuwe kansen. Lies zet de camera aan voordat we vertrekken en op naar de bouwmarkt. Taeke ging rustig op de bank liggen dit keer konden we op de camera zien. Fijn! Hij heeft zijn rust weer gevonden in huis...

De bouwmarkt is ongeveer een half uurtje rijden van ons huis en echt een mooie bouwmarkt. We struinen wat rond en wilden in ieder geval een vochtmeter hebben en Peter wilde cement om met de tegels bij het zwembad aan de slag te kunnen. Maar het is ook altijd wel leuk om even inspiratie op te doen voor bijvoorbeeld de badkamer. Op de afdeling bouwmaterialen hebben we al eens eerder gezocht naar een zak pleister en dat is best "leuk" als alles in het Portugees is en er tig zakken liggen! Zie de juiste maar te vinden! Nu dus op naar cement. Op zich niet lastig, want cement is gewoon cemento in het Portugees en daar lagen niet veel verschillende opties van. Peter zag opeens het type die hij wilde; Portland cement, dus helemaal blij, 2 zakken op de kar en we konden verder.

Nog wat zakken paardenmest voor in de tuin en afrekenen maar. Onderweg van de bouwmarkt naar het winkelcentrum checkt Lies weer even de camera om te zien hoe Taeke het doet. Ik zet het geluid aan, omdat ik aan de waarde zie dat er veel geluid is. Zal hij weer blaffen? Nee...ik hoor een piepend alarm afgaan. Is het de rookmelder in onze slaapkamer? Hier hebben we eerder in de week een nieuwe batterij in moeten doen. Nee, die is het niet, want die heeft een constante en "snellere" piep. Dit was een soort 3 piepen, kort stil en weer 3 piepen. En het klinkt ook alsof het in de woonkamer is, waar de camera staat. En daar hangt een hele belangrijke melder: de koolmonoxide melder! SHIT!

Taeke was ook erg onrustig met janken/huilen en blaffen....We zijn meteen zeeeer onrustig en willen maar 1 ding: NU naar huis! We zijn vol gas over de snelweg, met 150 km/h richting huis gereden. Dan is een half uur lang, veel te lang. Ondertussen hield Lies Taeke in de gaten op de camera, maarja....zodra je de grens over rijdt naar Portugal, valt de verbinding even weg! NEEEE!!! En die ging maar niet terug aan bij Lies. Zoooo frustrerend! En toen het internet het eindelijk weer deed, deed de camera niets: "camera offline". Ja hoezo offline?! Hoe kan dat dan? Wat is er aan de hand? De kachel hadden we uit gedaan...en ik zag ook geen brand voordat de verbinding wegviel. De steen in onze maag wordt groter en groter....

Dichter bij huis doet de camera het gelukkig ineens weer, maar we zien Taeke niet. Die zal wel elders in het huis zijn wat hij vaker doet... Maar hij kwam ook niet weer in beeld, dus hij was niet heen en weer aan het lopen zoals ervoor. En rustig liggen zal hij zeker niet doen met de stress die ik eerder zag en met het gillende alarm. Shit. Toch maar de speaker functie gebruiken die hem normaal juist onrust geeft, maar dit keer mag het. "Taeke! Kom maar". Lies roept en fluit en na enige seconden komt hij gelukkig aan gelopen. Hij begint te loeien tegen de camera en te blaffen. Hij weet dus wel waar het vandaan komt. Eenmaal thuis aangekomen, rent Lies naar het hek, deze openen en snel doorrennen naar huis. Deur open. Taeke helemaal blij! En snel de CO-meter checken: jahoor, bingo. Die ging af met al zichtbaar oplopende ppm-waardes. Niet goed! Helemaal niet goed! Maar godzijdank had Lies de camera dus aangezet én gecheckt, waardoor we in een bloedgang naar huis zijn gereden, in plaats van rustig op ons gemak nog naar het winkelcentrum...je wilt niet denken aan wat we dán thuis hadden aangetroffen...brrr....Bij inspectie van de kachel bleek dat deze open was gegaan en blijkbaar niet goed op de haak had gestaan. Shit... dit moeten we dus echt goed checken.

We hebben nadat de ergste spanning weer gezakt was maar boodschappen gedaan (Taeke in de auto mee dit keer!) en zijn maar van het gezond eten plan afgestapt en een simpele pizza gehaald voor in de oven. De kachel weer aangezet. Eerst Lies haar pizza. Omdat deze oven al eerder best wel stevig werkend is ervaren, ging ze maar op tijd checken. Maar helaas...de pizza was al zwart! Neeeeee....Peter is maar snel naar de supermarkt gereden om een nieuwe te halen. Poging 2 ging goed op een iets andere stand. Toen Peter zijn pizza erin. Toen Peter dacht dat deze klaar was, had hij deze eruit gehaald, gesneden en op de bank nam hij een hap: KOUD! Neeee!!! Het was ondertussen 20:30 uur! en we waren gesloopt na die CO-shock en hongerig. Met grote frustratie toch de pizza maar weer in de oven. En uiteindelijk gegeten....en toen begon de CO-melder weer te loeien! Jahoor, wéér ppm waardes....maar nu zat de kachel echt wel dicht. Hier gaat dus duidelijk iets niet goed...We hebben ramen en deuren open gezet en toen zakte het wel weer. Het werd geen nul meer en we zaten allebei op de bank: wat een K.U.T. dag zeg! De kachel uit laten branden, de luchtroosters dichtgedraaid. De deuren een tijd open gezet tot we zagen dat de ppm waardes goed daalden. En dan naar bed. Lies had er best wat onrust van en heeft de wekker nog gezet om na een uur te checken of het echt naar nul was gegaan. Dat was het geval gelukkig.

Deze dag was gelukkig voorbij...

Liefs Lies & Peter