Volle maan & enge geluiden....

Het is dinsdag, onze moestuin gaat goed; de plantjes groeien

lekker en ook het gezaaide komt inmiddels goed boven. De bonen groeien ook hard en lijkt erop dat dit geen laag blijverdjes zijn, dus heeft Peter palen neergezet en daar een gaas aan gespannen om ze naar boven te laten leiden.

De postbode weet ons ook goed te vinden en we hebben dan ook al meermaals leuke post ontvangen: dank allen! Ondertussen is wel duidelijk dat je voor de post gewoon een week moet aanhouden voordat het bij ons in de brievenbus valt...

Begin van de avond, als de schemering goed in zet, zitten we weer voor op ons overdekte terrasje. Ik zie de maan...volle maan? Hij schijnt in ieder geval heel mooi net door de palmbladeren heen! (Ik zie met hulp van Google dat de maan pas helemaal vol is donderdagochtend vroeg...dus oke, een bijna-volle maan dan).

We eten tegenwoordig laat, dus als de zon ondergaat, beginnen wij doorgaans met ons avondeten momenteel, rond 20:00 uur. Omdat het echt al zomers aanvoelt voor us Dutchies, is het tijd voor de BBQ! Peter z'n vreugde....vorig jaar hebben we als eerste een bbq gekocht toen het huis op onze naam stond. En vis hoort toch ook echt bij Portugal....dus we hebben 2 dorades gekocht, die lekker gevuld met eigen citroenen en knoflook, veeeel knoflook en samen met wat courgettes op de bbq gebakken. Nog een groene salade erbij met wat gegrilde paprika van de bbq en koriander en smullen maar! En bbq-en met op de achtergrond een prachtige lucht in de ondergaande zon........ultiem toch!?! Op de foto kun je nu ook goed ons grootste terras zien die overdekt is. Dit is op het noorden. Zeker in de zomer een heerlijke plek! En hier komt onze grote nieuwe tuintafel...kunnen niet wachten!

Na het eten kijken we nog wat Netflix en Peter gaat rond 23:00 uur Taeke uitlaten. Hij komt terug en vraagt of ik het ook heb gehoord. "Wat heb ik gehoord?" Hij vertelde dat het buiten klinkt alsof er iemand intens hard aan het huilen/schreeuwen is... We gaan naar buiten en luisteren. Inderdaad! Het klinkt echt door merg en been, een krijs, een schreeuw, geef het een naam. Eerst lijkt het dichterbij ons te komen, later weer verder weg. Het komt ergens vanuit de velden achter ons huis...Na een paar keer het geluid gehoord te hebben (het is steeds met een "adempauze"), vragen we ons af of het nou van een mens is of van een dier...we weten het écht niet, maar het klinkt heel naar en onheilspellend. Tja, wat doe je dan hè? Het is pikkedonker, je weet niet wat je aantreft en er loopt nogal wat 's nachts rond hier. We gaan dus terug naar binnen. Een minuut of 5 later luister ik nog even achter het huis, maar hoor het niet meer. Wel valt me dan de maan weer op. Dus ik gein dat het vast weervolven zijn; het is immers volle maan!

We treffen woensdag in ieder geval niets vreemds aan en ook zien we onze buurman wel langsrijden ;-) Dus wat het nu geweest is weten we niet.

Peter waagt zich vandaag aan het schoonspuiten van de tegels en voegen rond het zwembad, zodat hij binnenkort ook kan gaan beginnen met afvoegen, want dat is bij alle tegels nodig. Ik waag me aan een klus waar ik al tijden tegenaan hik, maar ook al tijden zo graag wil doen: de badkamer. Hoewel Peter de douchehoek wel al goed schoon had gemaakt en ontdaan van de vele kalk en schimmel tussen de voegen, moest de rest van de badkamer nog steeds aan een grondige schoonmaak geloven. We hebben wel oppervlakkig schoongemaakt, maar het ontbrak ons tot onze laatste aankomst hier aan een goede stofzuiger en een goede dweil. We hadden er vorig jaar eentje gekocht bij de lokale China shop, een soort Action idee, maar die dweil deed het wel 30 seconden....Kwaliteit nog slechter dan de Action dus haha! De wastafelkranen waren zeg maar groen van de kalk. Aan de kraan zelf en er omheen dikke lagen kalk. En de vloer....nouja...met hoe we gezien hebben hoe de vorige bewoners schoonmaakte blijkbaar, wisten we wel dat nergens in huis de vloer schoon te noemen is. Eerst alle muren ook gezogen, toen alle muurtegels met de dweil afgesopt, de kastjes goed schoon gemaakt en de wastafel flink geschrobt. En als laatste de vloer voorzien van een flinke lag sop, dweil erover want ik heb geen schrobber, en dan het mooiste: met de waterstofzuiger allll dat gore water weer opzuigen. Oh wat is dat fijn zeg! Ik ben uren bezig geweest, alles op een rustig tempo. Maar de vloer is enorm opgeknapt. De badkamer is dus nu weer écht schoon en kan voorlopig nog even mee tot het tijd is om deze om te gooien naar onze eigen smaak.

Voor mij giga klussen dit, dus ik was ook meer dan op erna. Belde precies toen ik net was gaan zitten de telefoonmaatschappij. Er zijn nogal wat gedoetjes bij het inregelen van mijn nieuwe abonnement. Zoals het niet online kunnen doorgeven van mijn ID-kaart nummer -het systeem herkent geen buitenlandse nummers-, dus moest ik naar de service winkel 30 minuten rijden verderop om het abonnement af te sluiten, kon mijn iban niet vanuit de app instellen -het systeem herkent mijn buitenlandse iban niet- waardoor ik naar de service winkel 30 minuten verderop kon, werkte het thuisinternet zeer slecht, waardoor we 30 minuten verderop naar de servicewinkel konden. De medewerkster daar helpt wel steeds en we moeten vooral met google translate praten. Ze gaf ook aan dat ze iemand van de maatschappij in het Engels zal laten bellen. Nou die hadden al eens gebeld en toen kreeg ik een Portugees menu te horen, wat ik dus nog niet goed genoeg begrijp. Maar nu belden ze gister zonder menu en echt iemand aan de telefoon; goedemiddag, spreek ik met Liset? Zover kan ik Portugees wel verstaan, dus ja, daar spreekt u mee. Deze persoon kon echter geen Engels, dus ik werd doorverbonden. Kreeg ik weer iemand aan de lijn die geen Engels sprak, dus ik werd doorverbonden. Kreeg ik iemand aan de lijn die wel redelijk Engels sprak (hoezee) en toen bleek dat ik ondanks dat ik een juist contract voor me heb liggen, ik nu toch sta ingesteld op een contract voor kinderen. En ze dus daarom mij smsen dat ik de 9 cijfers van mijn ID bewijs moet smsen voor 8 april, anders vervalt mijn abonnement! Tja en je raad het al: het systeem herkent niet mijn buitenlandse ID bewijs.....! De mevrouw zou me uteindelijk doorverbinden met iemand die kon zorgen dat het via de telefoon goed omgezet wordt naar het juiste abonnement. Tja, ik werd dus weer in een Portugeze wachtrij gezet...met menu. Ik heb het 1 minuut kunnen volhouden, maar toen zat ik er écht helemaal doorheen en was mijn telefoon ook leeg. Opgehangen, gedoucht en totaal op in bed gaan liggen....Dit was net de druppel. Zucht. We moeten dus weeeeeeer naar die @%#$^$$#@$ service winkel, maar dat gaat deze middag echt niet meer lukken. Op = op. Mijn lijf en hoofd willen niets meer.

We besluiten begin van de avond dan alsnog maar even te gaan wandelen. Ik had de Genny (mijn balansrolstoel) opgeladen, dus onze eerste wandeling met de Genny in Portugal! We hadden eerder van ons buurboerderij gehoord dat we over hun land mogen wandelen en dat er over de heuvel die wij vanuit onze achtertuin zien, nog een 20 hectare prachtig land is. Dus we besluiten die route te gaan lopen. Taeke vindt wandelen met zijn allen (en de Genny) heel leuk, dus ook hij hobbelde lekker actief mee. En wat is het prachtig! Zo zagen we nóg beter dat we in een hele mooie regio wonen! Eerst ons huis vanaf de andere kant; vanaf de heuvel tegenover onze tuin. En links daarvan kunnen we dan ons dorp ook zien liggen.

En toen verder voorbij deze heuvel. De foto's en filmpjes zeggen denk ik verder zelf wel genoeg ;-)

Op de terugweg kwamen we weer bij de doorgaande weg en omdat dit met een nogal steil en hoog asfaltrandje gaat, dacht ik slim te zijn en aan de zijkant, waar het wat geleidelijker ging, omhoog te rijden. Ik maak vaart, en hupsa.......BOEM! Ik lag ineens op mijn zij met de Genny! Mijn eerste valpartij dus ook! Gelukkig was Peter erbij, dus hij kon de Genny snel pakken. Die zich niet zomaar gewonnen geeft als hij aan staat, want hij is niet gemaakt om in standje rijden te staan, als er niemand op zit ;-) Stuur stond helemaal verkeerd, ik zat onder de graanhalmen en naaldjes van dat #$%#$%spul. Maar verder gelukkig niets ergs, behalve flink geschrokken. We moesten me even plukken voordat ik weer kon zitten en zijn verder goed thuis gekomen. Daar komt de spanning pas, dus wat rillerig van de schrik en dan voel ik pas een dikke schram op mijn voet en een denk ik blauw wordend been.

Achja....en de Genny is vooral heel stoffig geworden door de hele rit.

We nestelen ons op het bankje achter, bij een ondergaande zon. En dan zit toch dat enge geluid van de avond ervoor nog in mijn hoofd. Ik type in op Google of er dieren zijn die zo intens kunnen krijsen en we vinden het vermoedelijke antwoord van een dier waarvan we weten dat die hier veel rondlopen: de vos.

Luister maar eens:

En bedenk dit geluid dan eens zonder te weten dat het een vos is, onder een (bijna) volle maan, in een verder pikkedonker gebied ;-) Maar wij zijn in ieder geval gerust gesteld.

En nu is het donderdagochtend en is Peter alweer lekker aan het klussen geslagen. En merk ik vooral de dag ervoor: bekaf en opgezwollen. En een forse blauwe plek op mijn been! Vanmiddag moeten we echter naar de servicewinkel, dus ik ga maar even rustig door met opstarten in een heerlijk -nu al- heerlijk warm zonnetje, 18 graden om 10:35 uur. Het belooft vandaag 27 graden te worden...

Fijne dag allemaal!

Liefs Lies & Peter