Verkenningen en weer een tripje NL

Sinds ons vorige blog -alweer bijna een maand geleden zag ik!- is er natuurlijk weer vanalles gebeurt....Maar dat zal niemand verbazen, want never a dull moment bij De Kolstertjes is inmiddels wel een vaak gebruikte uitspraak hier 😂🤪🫣😁🙃

De vorige blog ging over Peter zijn ziek zijn en ziekenhuis avontuur. Ik had al genoemd dat we toen hij weer thuis was we ook weer lekker op verkenning zijn gegaan in de buurt. Zo hebben we het prachtige plaatsje Campo Maior bezocht, zijn we naar de stad Beja gereden en hebben we nog door het oude centrum van Badajoz gewandeld.

Verder zit er bij het zwembad in de palmen steeds een rat....en Taeke heeft 'm steeds door, dus die staat dan een poging te wagen hem middels blaffen en kijken wel in zijn bek te lokken...daar trapt geen rat in natuurlijk hihi....

Ook hebben we de Bougainvilles die we in de bakken op het terras hadden staan verplaatst naar het bankje in de tuin. Samen met de jasmijn die weer opkomt en die we weer naar boven gaan leiden. Hopelijk hebben de bouganvilles het hier beter naar hun zin...in ieder geval eentje lijkt heel goed aan te slaan en zit nu bomvol bloemen.

Ook hebben we een ijssalon ontdekt! Yeah!!! Dus kunnen we af en toe ons zelf verwennen met een lekker schepijsje! Worden wij altijd blij van!

Ook is het nu het wat koeler werd rond het herfstweer weer lekker om met Taeke bij het meertje te wandelen. En hebben we weer wat prachtige zonsondergangen en buien gezien 😍

Ik zal er verder vrij kort doorheen gaan, want anders wordt een maand "vertellen" wel heul lang leesvoer! Dus het wordt vertellen met foto's! Campo Maior kunnen we samen vatten als echt een mooi plaatsje waar ook de informatie voor toeristen gewoon goed geregeld is. Het kasteel zijn we nu niet in geweest (vaste rondleiding tijden...en natuurlijk niet toen wij er waren), maar een wandelingetje rondom is ook prachtig. En de bottenkapel van Campo Maior....toch fascinerend om te zien... Niet zo ver van ons huis vandaan ook, ongeveer 45 minuutjes rijden.

Hier wat foto's van Campo Maior:

Beja....een stad in het zuiden van de Alentejo. Een stuk verder van ons huis, een 1,5 uur rijden. We waren nog nooit in Beja geweest, maar er slechts meermaals langs gereden onderweg naar de Algarve. Ik kan kort zijn over Beja: niet onze plaats 😂 We vonden het vreselijk zelfs...oud, vervallen, veel leeg. Weinig mensen op straat ook, weinig te zien op een paar dingetjes na....die ik op de foto heb:

Onderweg naar Beja kwamen we echter ook langs de regio van Vidigueira, zo'n beetje tussen Évora en Beja in. Hier hadden we oorspronkelijk ook een huis gekocht met een wijngaard, maar deze koop ging uiteindelijk niet door (en dan blijkt een advocaat écht wel een must in een aankoopproces in Portugal!! - wat wij gelukkig wisten... 😉). We zijn toch even langs gereden.....maar we zijn toch echt vooral blij dat we daar niet zijn gaan wonen, maar heel blij waar we nu wonen! Op de foto zie je de wijngaard voor het huis en een heeeel klein wit puntje van het dak van het huis.

Badajoz is de dichtstbijzijnde Spaanse stad. Een stad waar we regelmatig komen, maar meestal gaan we dan naar óf de bouwmarkt óf naar het overdekte winkelcentrum. Maar Badajoz heeft ook een mooie oude binnenstad! Zijn we al eens geweest met mijn Genny om lekker te verkennen. Nu was het een wat regenachtige dag en zochten vooral een leuk plekje om ook met Taeke te kunnen wandelen. En hét voordeel van Spanje ten opzichte van Portugal is dat de hond veel meer welkom is: honden mogen mee de parken in en vaak ook mee restaurants in. Iets waar ze in Portugal overal verboden zijn. En Badajoz is in die zin een hele groene stad; er loopt eigenlijk door de gehele stad een grote groene parkstrook. En zo hebben wij een wandelingetje gemaakt. Natuurlijk ook wat foto'tjes van 😉:

Verder hebben we de eerste helft van september dus gewoon herfstig weer gehad met buien, heel stevige buien, wat onweer, wat wind. Het was niet koud met zo'n 25-29 graden doorgaans. En ik blijf de luchten bij buien gewoon prachtig vinden om naar te kijken!

Peter is ook weer langzaam aan het klussen gegaan toen hij uit het ziekenhuis kwam. Steeds meer opbouwen. Zo eerst wat slechte voegen vernieuwd her en der op het terras rondom ons huis heen. En zo is hij nu ook begonnen aan het opknappen van onze poort. Deze is nu schoongespoten en de komende dagen wil hij dan gaan beginnen met het stuken van deze muren. Hoe dan ook; het zal weer enorm opknappen! En voordeel van de regenbuien, ook die met wat stevige wind erbij, is dat we even op zolder konden checken of en waar er water binnen komt. Dit is gelukkig echt maar minimaal, maar toch! Vooral langs de randjes wil er nog wel eens een klein stroompje water naar binnen gaan. Dit moeten we dus proberen op te lossen voordat Peter gaat isoleren, want dat is zijn grote klus die hij dit najaar/winter wil gaan doen. En daarbij krijgen we als het goed is deze maand nog onze airco units die ons dus in de wintermaanden gaan helpen met het verwarmen van ons huis.

En toen kreeg ik begin september een langverwacht telefoontje: tijd voor een (pittige) buikoperatie waar ik al sinds begin 2023 voor op de wachtlijst stond en waarvan de wachttijd een 4 a 6 maanden zou duren. In de zomer wilde ik sowieso niet, want herstellen met 40 graden en niet in het zwembad kunnen is niet zo'n fijne gedachte, dus we hielden steeds rekening met september. En dat kwam dus ook zo uit! 21 september zijn we weer in de auto gestapt en naar Nederland gereden. We zijn inmiddels al aardig geoefend in deze reis en hebben zo ook onze vaste plekjes onderweg. En we herkennen gewoon ondertussen de gehele route wel 😅 Ook Taeke weet precies wat hem te wachten staat op deze lange ritten. Hij doet dat zooo goed. We hebben de heenweg naar Nederland wel veel regen gehad. En in Nederland ook nog een dag nattigheid... Peter merkte wel de rit in zijn buik....wat dat betreft is zijn galblaasontsteking nog niet helemaal weg en hersteld...

We zaten de eerste 9 dagen in een hotel vlakbij het ziekenhuis in Amsterdam. Met eigen keuken; ideaal! En vlakbij het Amsterdamse bos, dus hebben we ook nog even samen gewandeld. Mijn mams eerst zondags nog bezocht (die jarig was op de dag van mijn operatie) en toen maandag 25 september volgde mijn operatie die gelukkig goed is verlopen en zonder complicaties. Het geheel is me alles meegevallen met verrassend weinig pijn, geen zware pijnstilling nodig gehad na de operatie en ik kon ook direct rechtop staan en lopen! Iets waar ik geen rekening mee had gehouden, aangezien ik bij alle 3 de voorgaande buikoperaties juist de eerste week écht met de rollator moest lopen omdat ik niet rechtop kon staan. Maar beter voorbereid op alles (ik had al uitgezocht waar en hoe we een rollator konden huren) en een meevaller, dan andersom natuurlijk! Ik was dus binnen no time toen ik op de afdeling terug was al aan de wandel met mijn "turbo rider" 😂 (de infuus paal...🤪) Want ja...die darmen moeten ook weer aan de slag! En ook die werden gelukkig weer verrassend snel wakker en actief! Na een nachtje ziekenhuis mocht ik dus gelukkig weer naar het hotel om daar verder te herstellen. En dat vond Taeke ook heel fijn die zich lekker bij vrouwtje nestelde ☺️

In het hotel wat bezoek van vrienden, bonusdochter en zuslief gehad, al waren er ook mensen ziek die we dus niet hebben kunnen zien helaas. Het heerste weer lekker in NL zeg!! Gelukkig heb ik alles wel aardig kunnen ontwijken....En, precies in deze periode in Nederland werd ik ook weer tante! Een nichtje dit keer! En die hebben we dus ook al kunnen ontmoeten ☺️ Toen Laura op visite was, was het ook echt heerlijk weer buiten en ik was erg toe aan frisse lucht, dus hebben we even heerlijk op het terras bij het hotel gezeten! We hebben toen ik weer wat flexibeler werd in mijn buik en de auto weer wat kon hebben qua pijn, hebben we wat kleine uitstapjes gemaakt en zelf ook wat vrienden bezocht. Zo zijn we even naar het strand geweest, waar Taeke ook heel blij mee was! en naar verschillende plekken in het Amsterdamse bos geweest.

We zijn vanuit het hotel nog een paar dagen naar een huisje op de Veluwe gegaan, daar nog lekker het bos in, zoals Landgoed Schovenhorst met een arboretum en zaten we op de Veluwe ook dichtbij (bonus)dochter Laura, dus tijd voor een avondje uit eten samen! Ook erg gezellig! Ook nog lekker door een tuincentrum gestruind waar ook de Kerstshow al ver in opbouw was. Dingen die in Portugal er niet echt zijn....en ik wel leuk vind! De ingang naar de Kerstshow van Intratuin Apeldoorn lijkt wel of je de Efteling in wandelt qua geluiden en bewegende figuren en dingen. Sprookjesachtig! Het werd uiteindelijk ook wel een tripje van herinneringsplekjes van ons bezoeken, zoals ook ons favo bos: het Speulderbos. En uiteindelijk toch nog een nachtje bij mijn schoonzus geslapen voordat we afgelopen vrijdag weer aan de terugreis begonnen. Wel met antibiotica, want door de katheter dus toch een blaasinfectie'tje opgelopen...zucht. Het zijn ook gewoon rotdingen!

En hoewel we in Nederland ook de nodige leuke dingen hebben gedaan, is er toch echt geen fijnere plek dan thuis!

De reis is gelukkig meegevallen; vrijdag nog wel een wat gevoelige buik, maar zaterdag ging dat alweer een stuk beter. Peter moest nu alles helemaal alleen rijden, maar hij heeft dat verrassend goed gered! Trots op mijn held ☺️☺️ Ik denk dat hij energie kreeg van het "naar huis" rijden, want 2 weken in NL met een vrouw die herstellende is, zijn gewoon ook wel weer best saai....😁 Hij was dan ook echt weer toe aan lekker klussen en bezig zijn rondom huis! (en daar is hij natuurlijk ook direct weer mee begonnen de dag na thuiskomst 😉). En Taeke was de terugreis ook verrassend vrolijk! Ik denk dat hij ook heel goed wist dat we naar huis terug reden, en hij was zo relaxed dat hij zelfs muisjes ging jagen onderweg...iets wat niet gewoon is voor Taeke langs herrie makende snelwegen...En thuis vonden we ook nog een kaartje in de brievenbus die het ziekenhuis had doorgestuurd! Zo leuk!

De herfst is hier in Portugal nu weer ver te zoeken....Het mooie weer kwam al terug toen wij in NL waren en is momenteel dus dagelijks zonnig met 33/34 graden. De UVstraling is met 5 niet zo sterk meer als in de zomer natuurlijk, maar nog steeds genoeg om lekker bij te kleuren. Heerlijk! En ook Taeke was vandaag dan weer erg blij dat hij een duik kon nemen in het zwembad! Ik sla dat nog even over...eerst moeten de wonden helemaal geheeld zijn. En we hebben nog even een lekker ijsje gescoord zondag.

Zondagavond lekker de BBQ aan! Genieten! Waar we wel aan merken dat het najaar is, is het vroeg donker worden. Rond 19:00 uur gaat de zon hier onder....en inmiddels, dit typend rond 20:00 uur, is het ook echt al pikkedonker.

Maar net voor de zon onderging had ik toch even zo'n prachtig plaatje....mijn thuis, met manlief op het terras en de rokende BBQ, ons woefje die lekker rustig zit te genieten buiten.....😍😍

En dan gaan we zien wat de komende tijd ons weer gaat brengen. Peter heeft voordat we naar Nederland gingen nog een MRI-scan gehad. In november zullen we horen of er nog een operatie volgt. Wij houden er maar rekening mee van wel, want dat heeft de arts al min of meer gezegd/geadviseerd, maar ook omdat Peter echt nog wel merkt dat zijn buik nog niet helemaal hersteld is... Hoe dan ook...de tweede helft van 2023 bevat wel (te) veel ziekenhuis! Dat gaan we in 2024 maar niet herhalen als het aan ons ligt! 😉 Ik zal over circa een maand ofzo nog even naar Nederland moeten voor een controle, maar dan is mijn hoofdstuk ziekenhuis in ieder geval (en hopelijk voor lange tijd) wel weer klaar!

En verder gaan we maar weer lekker verder in en rond ons (t)huis ☺️😃

Op naar de volgende avonturen!

Liefs Lies & Peter