Onze eerste Kerst in Portugal

En onze laatste post van 2023......!

Slechts kortgeleden sinds ons vorige blog! Maar om een opstapeling te voorkomen haha, maar even na de Kerst een update van hier. In het vorige blog waren we gekomen tot de kerstsferen in Borba en Badajoz. En natuurlijk de versieringen in onze eigen tuin. We zijn het weekend dat ik het vorige blog schreef echter nog drukker geweest...maar dat paste er niet meer bij! 😂 Sowieso loopt het blog altijd een tikkie achter op de werkelijkheid natuurlijk 😉

In het kader van de isolatie op zolder en bepaalde folie en isolatieplaten die Peter hiervoor wil gebruiken, had hij een winkel gevonden die deze heeft. En tja, dat betekent hier al snel dat we dan naar Lissabon moeten. Daar vind je toch de meeste zaken...Dus hup, roadtrip Lissabon! Ondertussen had ik online gezocht naar alcoholvrije (we drinken geen alchohol meer...) wijnen, want die vind je hier niet echt in de lokale winkels...De winkel die ik vond zit in Lissabon en we mochten het gelukkig ook afhalen! En zo kregen we een route. De folie gekocht. Daarna naar een andere wijk van Lissabon voor de wijnen, even door een winkelcentrum en toen nog even rondgereden op zoek naar een plekje om Taeke uit te laten. Die laten we niet zo lang alleen,

dus die gaat dan lekker mee. Langs Lissabon wel prachtige uitzichten natuurlijk en zijn we over de bekende rode brug van Lissabon gereden, de "Ponte de 25 Abril", welke ik hier even met een van Google geleend plaatje laat zien. Aan de overkant staat ook een giga beeld van Jezus. Uiteindelijk hebben we aan de rand van Lissabon een wandelbos gevonden waar de hond mee mocht, dus daar even met Taeke gelopen. Op een van de gebouwtjes waren dieren geschilderd, waaronder een rat. Op de terugweg, weer langs dit gebouwtje, reageerde Taeke ineens op die rat. Springend, brommend.....haha...hij dacht blijkbaar dat er echt een rat zat! 😂

Door naar een volgend project: zuurkool! Dat is niet iets wat je hier in de winkels aantreft, al heb ik bij het online zoeken zowaar een Portugese website gevonden waar ze vervolgens de Nederlandse Kramer zuurkool verkopen! Voor hen die ons niet zodanig kennen: Kramer zuurkool zit in Langedijk, Noord Holland, hét dorp waar ik grotendeels ben opgegroeid! Hoe komisch 😂

Maar...wij hebben een zuurkoolvat en willen dus graag weer zelf maken. Op zoek naar witte kolen had nog even wat kluiten klei in de aarde, want de eerste paar winkels én op de markt zelfs hadden ze niet de juiste kool...... Tot we bij de volgende supermarkt enige dagen later ze ineens zagen liggen en dus zo hup, de hele voorraad hebben gekocht 😂 Thuis samen even aan de bak: ik de kool door de keukenmachine, Peter het in het vat leggen. Dat is een proces van zouten en aanstampen, laagje voor laagje. Het zat er ook vrij snel allemaal dan weer in dus het vat staat nu de komende weken lekker te fermenteren. Met kerst konden we er in ieder geval nog niet van eten.

Inmiddels was zaterdagavond aangebroken (het weekend voor Kerst zijn we) en hebben wij onze buurman en vriend Ludgero aan tafel gehad voor een Hollandse maaltijd. Hij was samen met zijn nieuwe vriendin Cristina. We hadden haar een paar weken terug wel even kort ontmoet toen we ze tegen kwamen in het winkelcentrum in Évora, maar dit was nog even een nadere kennismaking ☺️ En ook een uitdagende, want zij spreken geen Engels! In de loop van de maanden ben ik Ludgero, onze buurman dus, wel steeds meer gaan verstaan. Maar hij praat ook nog eens rete snel 😂 dus dat is niet altijd makkelijk. De tafel heb ik al in een lichte kerstsfeer gedekt en we hebben een hele gezellige avond gehad! Zeer geslaagd dus!

Als het gaat om iemand als Ludgero verstaan en de mafheden die dat ook kan opleveren hier een voorbeeld: toen hij een paar maanden terug bij het veld naast ons aan het werk was (hij woont er werkt op de boerderij naast ons...) en hij vertelde over wat ik verstond als "tenho um novo morada" (ik heb een nieuw adres). Dat vond ik gek, want hij beheert de dagdagelijkse zaken op de boerderij inc.l het hoeden van de schapen....dus hij hoort daar te wonen.... "Não, não" zei hij. (Spreek je uit als nou, maar dan door je neus pratend...en betekent nee). "a mulher!". Ik wist dat mulher vrouw betekent, dus in mijn hoofd was het nu dat hij dus een nieuwe vrouw heeft en dan.....een nieuw adres? Woont 'ie dan meteen bij haar ofzo? Ik begreep het niet helemaal haha. Dus toen hij weer aan het werk was, besloot ik er maar even een appje aan te wijden. Dan kun je even met wat hulp van Google rustig vragen hoe het nou zit. En eigenlijk al toen ik op Google de vraag in typte: heb je een nieuwe vriendin? had ik het antwoord. Want, het Portugese woord voor vriendin bleek dus "namorada". Wat dus intens veel lijkt op het woord voor adres "morada". Ineens was het helder 😂 Hij vertelde dus dat hij een nieuwe vriendin heeft!! Hilarisch natuurlijk..... Maar ook meteen de lastigheid van het Portugees, want dit gebeurt met meer woorden. Net zoals er woorden zijn met afhankelijk van de context een andere betekenis. Soms kan het wel zijn dat ze anders geschreven worden, dus lezend is het dan duidelijk. Maar ze worden hetzelfde uitgesproken. Zoals het woord voor 100 = Cem en het woord voor zonder = sem. Je spreekt ze hetzelfde uit, maar het hangt dus luisterend echt van de context af waar het over gaat. Dus bijvoorbeeld of je 100 (cem) gram zout vraagt, of dat je boter zonder (sem) zout wilt....

Ondertussen is het steeds nog prachtig mooi weer geweest. Wel met hele koude avonden en nachten, maar als die zon schijnt.........echt lente! Heerlijk! We zijn nog gaan wandelen bij het meertje hier. En toen kwam er een koe naar ons toe.... We wisten dat aan het meer de kudde koeien er stond die er vaker lopen, maar daar was Peter als eens eerder met Taeke gewoon langs gelopen. Het is wel een rustig ras wat dat betreft, maar wel eentje met stevige hoorns en dit soort familie kuddes zijn niet echt handtam zeg maar....Een van de dames kwam blijkbaar even polshoogte nemen, maar keerde op enig moment om om weer richting de kudde te lopen. Wij zijn rustig doorgelopen en met een grote boog om de kudde heen gaan lopen. Maar toch! Ineens kwam die hele kudde richting ons lopen! En nog best wel vlot ook, zonder te rennen. Nouuuuu, met mijn koe-ervaring (geen ervaring dus) vond ik dat wel rete spannend...moet ik langzaam lopen om mijn hartslag laag te houden ivm mijn ziekte, steeg ie nu in raptempo door de spanning alsnog! Peter noemde ze "zeer nieuwsgierig".... Taeke reageerde instinctief ook heel goed en bleef rustig en keek vooral vooruit en vermeed oogcontact. Oef..... Wat was ik blij toen ze eindelijk weer stil bleven staan en ons verder lieten lopen! Dit was iets teveel voor mijn hart 😂 Het leverde wel leuke plaatjes op....

En toen, maandags, met een wat spontane actie nu het zulk mooi weer is: hup, de auto in naar Lagos (Algarve). We vermijden de dure tolwegen, dus het werd bijna 4 uur rijden voor ca. 300 km. In de Algarve is het steeds net een paar graden (2 a 3) warmer dan hier overdag. En de nachten zijn er geen 3, maar 10 graden. Maar ik kan je vertellen dat nachten van 10 graden in Portugese, niet verwarmde, niet geïsoleerde huisjes van open bakstenen toch echt behoorlijk fris zijn hoor! Portugezen verwarmen vaak middels elektrische kacheltjes. Maar ook dat zet niet echt zoden aan de dijk.... Dus hoewel je overdag echt je trui wel uit wil doen op momenten, is het 's avonds snel bibberen geblazen. En dus misten we wel onze verwarming thuis die we sinds een paar maandjes hebben: de airco's. Maar ook onze houtkachel. Hier was wel een openhaard, maar wel eentje die open was (thuis hebben we een dichte) en de hout briketten bleken nogal moeizaam te branden, dus jep, alles onder de rook natuurlijk😂 Maar goed, even in Lagos zijn was gewoon heel fijn. Ons trouwstrand bezocht, al mag de hond daar niet op. Dus we zijn naar een ander strand gegaan bij Lagos, zonder de prachtige rotswanden, waar Taeke wel op mocht lopen. 's Avonds gaan eten bij ons favo restaurantje in het centrum. Wel op het terras, want Taeke mocht niet binnen. Maar dat mocht de smaak niet drukken! Heerlijk!

We zijn woensdag naar Sagres gereden, het uiterste puntje van de Algarve in het zuidwesten. Hier een fort bezocht waar we nog niet eerder in waren geweest en Taeke mocht, muv de gebouwen binnen de muren, mee. Het waaide stevig die dag! Maar het uitzicht was prachtig en ook Taeke geniet van een stevig windje. We denken omdat hij dan alle geuren naar zich toe gewaaid krijgt en dus niet zelf op geurjacht hoeft haha 😉

Hier vandaan op de terugweg weer richting Lagos een wat meer afgelegen strand bezocht. Via een lang verhard slingerweggetje, kwamen we op een langgg onverhard weggetje om uiteindelijk bij een prachtig strand uit te komen! Wauw! Hier heeft Taeke ook nog even heerlijk in het water gespeeld en gerend.

Daarna voldaan en rozig door alle wind een zeeluchten weer richting het vakantiehuisje in Lagos. 's Avonds weer lekker gaan eten bij ons favo restaurantje in het centrum.

Taeke was nog niet helemaaaaaal opgedroogd, vooral rond zijn nek, na het strand in de middag en omdat we toch buiten moeten zitten, had ik hem voor de lol even mijn sjaal om gedaan. Maar dat vond hij eigenlijk wel verrassend lekker zitten en hij liet 'm dus om!

Donderdags vroeg uitgecheckt en even ontbeten in het

centrum van Lagos in een nieuwe, hippe tent waar de hond mee mocht! Hier vond ik een mooi hoekje om te zitten (ik hou van hoekjes), maar dit was een extra "speciaal" hoekje haha. En als je dan je man ineens grijnzend tegenover je ziet zitten, weet je genoeg; er is een foto onderweg naar mijn schoonzusje! Haha!

Daarna richting de "Hollandse supermarkt" gereden in de Algarve. Nouja, laat ik het zo zeggen: we hebben nog nooit zoveel geld betaald voor wat simpele Nederlandse zaken zoals pannekoekenstroop, Jumbo frikandellen en basterdsuiker 😂 Maarja, we hebben in ieder geval weer even wat zaken. Maar voortaan is het handiger dit gewoon in Nederland te halen 😉 En die frikandellen moeten we gewoon echt zelf onder de knie krijgen!

Wat wel leuk was om op te merken deze korte vakantietrip naar Lagos, is dat we dit keer, in tegenstelling tot alle eerdere keren in de afgelopen paar jaar, wél zin hadden naar huis te gaan. Voorheen was "naar huis gaan" weer terug gaan naar Nederland. Daar waar we ons niet meer thuis voelden. Dus gingen we niet graag weg. Maar dit keer voelden we dus het verschil met een thuis hebben in Portugal! Best fijn om dat toch ook te voelen dat weer naar huis gaan dan ook weer heel fijn is!

Eenmaal weer thuis is het tijd voor de laatste voorbereidingen voor Kerst; de boodschappenlijstjes afronden en shoppen. Nou, ook hier is het rete druk hoor in de supermarkten dan! 😂 Peter is druk met de voorbereidingen voor zijn broden. Ik nog wat wasjes draaien, etc.

Christmas time!!! We hopen dat iedereen een fijne Kerst heeft gehad! Wij hebben een fijne Kerst achter de rug!

Hier in Portugal is Kerst doorgaans een familie aangelegenheid. Op Kerstavond traditioneel om middernacht de kerkdienst, waarna er danwel feesten zijn met een vuur op een dorpsplein en/of mensen gaan naar huis om dan cadeaus uit te pakken. Tja, van de typische Portugese Kerst merken wij niet zoveel. Wel natuurlijk contact gehad met de buurtjes en ons zout-cadeautje gegeven. En de 24e stond de buurvrouw ineens aan het hek of ik een pak zout had! De buurman bakt natuurlijk flink wat broden voor de feestdagen en blijkbaar was er hoge nood voor meer zout! Gelukkig hadden we nog een zak liggen door onze zout-makerij én voor het maken van de zuurkool....

Met Kerstavond hebben we -inmiddels voor ons wel traditie- een lekkere kaasfondue gemaakt. Peter had weer een lekker breekbrood gebakken in kerstboom vorm en met wat groentjes erbij en een heerlijke alcoholvrije witte wijn. Lekker op 't salontafeltje bij de bank met een goede film! Weer een zeer geslaagd avondje!

Eerste Kerstdag lekker uitgebreid gebruncht. Met mijn lievelings Kerstontbijtje van hangop met witte chocolade en passievrucht en een wentelteefje van Duivenkater. Ook deze is door Peter gebakken. En Peter had zijn eerste met spijs gevulde Kerststol ook gemaakt. Man, man, wat kan die man toch lekkere broden bakken!!

Deze avond waren we ook met zijn tweetjes en hebben lekker samen gekookt. Een voorafje met 2 soorten paté, cranberry saus gemaakt. Daarna een gerecht met bietjes....ohhh....dit was écht smullen! Voor de liefhebbers deel ik dat recept (klik hier) met een dikke aanrader erbij!!

En wat ik toch altijd het allerleukste vind (naast het koken dan...) is de Kersttafel versieren! Een video'tje van de tafel...

De versiering hebben we laten liggen voor 2e Kerstdag, met slechts wat kleine aanvullingen erbij.

Deze avond kwamen onze vrienden Andy & Margarida bij ons eten. Ik had van het konijn van de dag ervoor wat vlees over wat ik in wat ragout heb verandert, met een vleugje (goede) whiskey en wat champignons. Omdat we geen alcohol meer drinken, rest mij niets anders dan ook onze echt goede whiskeys zo nu en dan in de keuken in te zetten. (De enige uitzondering op ons zero alcohol beleid blijft echter wel onze trouw whiskey hoor! 1 klein glaasje van deze über super lekkere whiskey elk jaar op onze trouwdag....) Deze heb ik in een mini ragout pasteitje gedaan, denk aan 2 theelepels ragout. Dat was ons begin hapje. Lekker!

Toen aan tafel tijd voor een leuke knipoog! We hadden immers in de Hollandse Winkel in de Algarve frikandellen en bitterballen gekocht, dus heb ik de frikandel weer in een culinair uitziend jasje op een bordje geplaatst met een bitterbal erbij. Haha! Gewoon omdat het leuk is! Ze vonden het overigens wel lekker!

Daarna een lekkere Hollandse hutspot, Peters Indonesische kip en wat roasted potatoes als hoofdmaaltje. Margarida in inmiddels verslaafds aan Peter zijn Indonesische kip, dus die ging voor nog een flinke schep waar ze haar vingers nog net niet ook afkloof. En Andy, die zeer weinig lekker vindt, heeft ook zitten smullen. Peter had nog een pittige variant gemaakt van de Indonesische kip, speciaal voor hem en Andy, die beiden wel van pittig houden. Als toetje had ik nog een mini panna cotta van de dag ervoor, aangevuld met kleine in ster gesneden wentelteefjes van duivenkater en een Indonesisch getinte panna cotta van kokoscreme met tonen van citroenblad (helaas geen citroengras kunnen vinden hier!!) en een crème van mango en passievrucht erop. Erg lekker ook en deze panna cotta was een eerste keer als probeersel. Heel romig van smaak en voor iemand die helemaal niet van kokos houdt zelfs heerlijk. Andy maakt pennen en doorgaans doet hij dit van bijzondere houtsoorten of hij maakt creaties met kunsthars in allerlei kleuren. Nu kregen we zijn nieuwste experiment als cadeau:

De linker pen heeft postzegels uit de periode 1946-1957. De rechter postzegels konden we niet zo snel achterhalen. Maar hij heeft in ieder geval een hele grote collectie oude postzegels, uit verschillende landen. Wij vinden het een erg leuk idee om deze in pennen te verwerken!

Koffietje toe, waarbij ik de dag erna ontdekte dat ik de bonbons van Lindt die ik erbij had gekocht dus totaal was vergeten. Maarja, die hebben we dan maar samen verdeeld over de dagen erna opgepeuzeld bij de koffie ;-) Ook niet erg!

De dag na Kerst waren we beiden een tikkie sloom....zonder echt brak te zijn. Lekker rustig aan gedaan. Peter is nog gaan wandelen met Taeke en in plaats van "ik ga maar even kort hoor", werden het 8 kilometers lekker wandelen. De Kerstdagen waren hier verder koud. Sowieso hebben we hier de afgelopen 2 weken denk ik vorst aan de grond gehad in de nachten. Nachten van 1-4 graden steeds. En de Kerstdagen waren intens mistig. Zo'n dikke waterkoude mist. Brrrr...dat merk je dan wel in huis! Inmiddels is de mist weer opgeklaard en is het ook 's nachts weer net iets warmer. Ook dat voel je dan meteen weer in huis, want het is direct warmer en makkelijker warm te krijgen & houden. De komende periode weer wat wisselvalliger met wolken en af en toe zon, dus we kijken alweer uit naar de tijd dat de zon zich weer volledig kan laten zien.

Nu dus aftellen naar Oud en Nieuw....We zijn niet verder dan het besluit een menu met vis te gaan bereiden, dus ook daar zijn we niet zo strak in de planningen dit jaar. Achja, we gaan het zien! Peter is weer lekker aan het klussen in ieder geval op zolder.

Rest ons weer niets anders dan iedereen een fijne jaarwisseling te wensen!

Tot volgend jaar!

Liefs Lies & Peter