Na regen komt....

....nog meer regen! 😂 Zo simpel is dat! 😂

Maar inmiddels is ook storm Oscar over gewaaid en lijkt het lange regenseizoen van de afgelopen 3 weken aan zijn einde te komen. Hoera!!!

En ik liep natuurlijk ietsie pietsie achter in de vertellijnen van het blog, dus hier het vervolg. Wat een beetje kriskras qua tijd door het verhaal van het vorige blog gaat. Maar hé, dat maakt voor jullie als lezer eigenlijk niets uit😁 Het is meer dat het in mijn (autistische) hoofd nu door de war is opgeschreven....🫢

We gaan even een weekje terug in de tijd en toen het tussen alle regen en onweersbuien even een dag redelijk weer leek te blijven, besloten we eens een lange wandeltocht te gaan ondernemen.

Mét de Genny; anders is er van lang geen sprake 🫣. En sinds de laatste keer met de Genny weken geleden en de valpartij die me 2 weken een pijnlijke nek opleverde, moet ik zeggen dat ik ook niet echt verheugd was om de Genny te pakken. Maarja, eens moet je door die angst heen! Dus hup. Ik had via de VVV en de daarbij horende website over de Alentejo wat wandelroutes gevonden. We besluiten eerst gewoon dichtbij huis te gaan lopen: Estremoz. Een route van 11,4 km rondom dit prachtige plaatsje. De route begint in het hart van Estremoz en gaat daarna in het buitengebied (letterlijk) door wijngaarden, weilanden, weggetjes weer terug naar Estremoz. Het levert een hele reeks foto's op natuurlijk....Op de foto's zie je -natuurlijk- de druiven zoals die momenteel in menig wijngaard te vinden zijn, in de verte zie je het "gebergte" de Serra d'Ossa, een waterstroompje waar Taeke even kon afkoelen, tarwevelden waar Peter echt even moet kijken hoe de stand van zaken is (in het haverveld naast in ons zit namelijk nagenoeg geen enkele haverkorrel...).

Dit keer gelukkig geen valpartij met de Genny, al hadden we 2 spannende momentjes waar ik met de Genny langs een dikke ketting moest komen en met schuin terrein (zijwaarts) is het soms ook een uitdaging om te zorgen dat 'ie niet omvalt.

Na de wandeling even op een terrasje in het centrum wat gedronken (lees: een verkoelend witbiertje voor Peter en voor mij een ijsthee) om weer richting huis te gaan. De Genny in en uitladen is altijd wel even een heel gedoetje waar we een vaste routine moeten aanhouden. Die begint met de Genny iets achter de auto te parkeren, zodat we de oprij platen kunnen plaatsen.. Het parkeerterrein hier heeft geen vakken; het is neerzetten waar men wil (wat met de markt soms een lekkere chaos oplevert), maar nu was het terrein half leeg en om ons heen meer dan genoeg ruimte voor auto's om ons te passeren. De man die 20 meter verderop instapte vond het echter handig om precies tegen mijn Genny aan te rijden!!! Mama mia! Wat doe je?! Hij kwam net van een bruiloftsborrel die duidelijk gaande was nabij, dus ik weet niet of hij ze allemaal nog op een rijtje had. Mijn Genny was slechts wat verplaatst maar geen schade....de beste man had wél schade aan zijn auto; een lekkere deuk. Die mocht 'ie dan ontdekken als hij weer thuis zijn auto bekijken zal. Sukkel....

Aan het einde van de dag zien we weer slechter weer aankomen vanuit het westen. Het dondert en er valt duidelijk stevige regen naar beneden. Het blijkt precies boven het huis van onze vrienden te zijn 😅 Ik heb de was maar van de lijn gehaald toen de wind voorafgaand aan de bui ons bereikte, maar uiteindelijk is deze bui rakelings aan ons voorbij gegaan. Samen met de zon die ook nog scheen, levert dit wel mooie plaatjes op.

Taeke is er niet zo blij mee....hij is sowieso de afgelopen weken niet helemaal in orde lijkt het, maar we kunnen er niet de vinger op leggen. Hij volgt mij vooral echt letterlijk op de voet. Ook als ik naar de wc ga; Taeke ligt of zit vlakbij. Als we hem even alleen laten voor boodschappen of wat, dan is hij extreem blij als we terug komen. Té blij. Alsof we hem een week alleen hebben gelaten. Hij wil het ochtend en avondrondje niet meer lopen met Peter; gegrom en Peter moet hem letterlijk meezeulen, dus daar zijn we ook maar mee gestopt in de ochtend in ieder geval. Dwingen heeft weinig zin. Maar hij is niet happy. Hij gaat wel graag mee als we met zijn drietjes echt ergens heen rijden om te wandelen, zoals bij het meertje. Dat vindt hij nog steeds fantastisch. Zijn vacht is wat dof, hij oogt sloom. Nu heeft hij sinds we in Portugal wonen andere brokken en nu met granen. Iets wat Roxy niet kon verdragen, dus heeft Taeke ook jarenlang graanvrij gegeten. Het leek prima te gaan, maar toch besluiten we op zoek te gaan naar een graanvrije brok hier. Daar zit hij inmiddels ook aan en hij smult er in ieder geval van. We kijken het maar even aan allemaal....

De volgende dag hangt er weer onweer in de lucht,

zoals eigenlijk gewoon al een paar weken regelmatig. Taeke is zichtbaar bang en ik moest de Genny nog uit de auto halen. Taeke gaat naast de autodeur zitten en kijkt me aan; "doe maar open vrouwtje, we gaan!". We gaan nergens heen, maar ik doe de deur wel open om te kijken wat hij doet (en ik moest er ook bij vanaf die kant). Taeke springt erin. Gaat liggen. En wil er niet meer uit. Hij heeft een hele tijd in de auto gelegen met de deur open...blijkbaar toch een veilige plek voor 'm. We hebben hem eruit gekregen met de riem, want uit zichzelf wilde hij niet. Even later is het weer rustig en best lekker weer, dus we kunnen onze einde middag borrel lekker bij het zwembad doen. Spelletje erbij. Hondje naast ons. En we gaan daarna lekker BBQ-en, met een visje vandaag!

Tijdens het eten zien we vanuit het noorden alweer de volgende bui aankomen. En deze oogt ook als een onweersbui met regen. Ondertussen gaat de zon onder en is het beeld vanaf de tafel links en rechts zo:

Prachtig plaatje. Vrij snel hierna zien we ook ineens een grote bui vanuit het westen opkomen. Dat is vanaf de bovenstaande 2 foto's dus nog een tikkie verder naar links. En omdat de zon aan het ondergaan is, hangt er best wel wat bizar licht in de lucht; roze/paars. En ondertussen komt ook de bui die aan het noorden hangt steeds dichterbij. Heel maf om te zien hoe 2 buien uit 2 verschillende hoeken toch recht op ons af komen....

De lucht is dreigend (en is in het echt donkerder dan op de foto uitkomt) en komt zichtbaar hard onze kant op. Even later hoor ik in de verte, op de heuvel tegenover ons huis, dat het daar al regent. Vrij snel erna begint het te regenen en ben ik niet geheel droog binnen gekomen met alle spullen. Eigenlijk vrijwel direct neemt de wind toe, is de regen keihard en nog steeds met die vreemde kleur licht. Roze/paars aan de ene kant, en gelig aan de andere kant. Onweer. Donder de donder. Taeke is bang, maar weet uiteindelijk zijn rust te vinden in de woonkamer.

Een uur later ofzo barst het pas écht hard los. Giga windvlagen, giga hagelbui. Het hoosde echt enorm! Met stevig onweer erbij. Freaky! Mocht je deze buien ook in beeld willen zien: ik heb een instagram account aangemaakt zodat ik meer bewegende beelden kan laten zien, want dat vreet teveel data ruimte op het blog ;-) Dit is de bui die het typen van de vorige blog onderbrak; ik moest immers snel naar binnen rennen!

Dik een uur later leek het iets af te zakken en zijn we maar even buiten een ronde gaan doen om te checken of alles oké was. Een put naast ons huis die net droog was na het repareren van een lek, stond nu blank; het water was over de rand gestroomd. De tuin is zeiknat. Op de zolder hier en daar wat water langs de dakpannen maar verder gewoon droog; niets geks. De schuur een plas water. En bij het zwembad aangekomen zagen we dat die bijna overstroomde; er zit een overloopje in die volop aan het stromen was, maar deze ging duidelijk niet zo hard als het vallende water haha. Maar ook lag het zwembad vol met puin; takjes en blaadjes en weet ik het wat. En knetter groen! Het was gewoon weer de vijver zoals die was na de winter.... Peter keek op de loungeset en daar vonden we dus -dik een uur na de hagelbui- noghagelstenen....dan kun je je indenken hoe groot ze waren in de bui. Maar ook geen hagelschade verder gelukkig.

De volgende dag maar even een foto gemaakt van onze "vijver" nadat Peter al het gros van de zooi eruit had gehaald weer. Dit is weer even een klusje om goed te krijgen....

Maar we gaan gewoon rustig verder; Peter begint aan het maken van een grote gleuf. Binnenkort wordt de laadpaal voor de auto aangelegd en dus moet er een sleuf gegraven worden voor de bekabeling hiervan. Stevige klus....eerst heeft hij met de slijptol een zeer rechte(😂) lijn gezaagd, om deze vervolgens eruit te gaan bikken. En vergeet gewoon scheppen maar, want onder de eerste dunne zandlaag vind je een stevige leemachtige laag met grove stenen. Dus hij moet zich er letterlijk doorheen hakken. Gelukkig hebben we daar apparaten voor, maar ook dan is het een pittig zware klus....

Tussendoor besluit Peter te starten met het nieuwe kleurtje voor ons huis! Het is een blauwtint geworden, tadaaaa! En op deze foto zie je ook nog de oude kleur. Het huis verandert direct weer in zijn aanblik! Wij vinden het echt mooi! En écht Alentejo! Nu nog even de vraag of we wel of niet de muur van de trap ook gaan voorzien van een laagje blauw of dat we deze wit laten....hmmm...daar zijn we nog niet helemaal uit....

Einde middag nestelen we ons weer bij het zwembad...en zo doen we dat eigenlijk dagelijks als het weer het toelaat. Heerlijk! En ook Taeke ontspant dan. En het zwembad is eigenlijk vooral zijn grote buiten water drinkbak 😂

Een paar dagen verder wordt het zwembad ook alweer helderder. En helaas is het elke dag even checken op troep, maar ook op dode diertjes...Regelmatig vinden we die; van spinnen, tot kevers, bijen, duizendpoten, maar ook muisjes en soms een slang. De slang hebben we tot nu toe steeds levend gevonden, maar de muisjes helaas niet. Dus ook nu weer een muisje...De mierennesten zijn we toch maar aan het bestrijden, want ze zijn groot en ze bijten en lopen continue over het terras. Verderop in de tuin mogen ze blijven. En we vinden ook wel eens andere dingetjes, zoals nu wat eitjes. Weet iemand van wat voor vogeltje dit is?

Over vogels gesproken......we horen hier allerlei vogels, maar soms ook geluiden die we niet kunnen plaatsen. Nu was me van dit geluid gelukt de vogel te vinden; een kwartel. Die zitten hier veeeel aan het geluid te horen! Maar een ander geluid konden we niet plaatsen, tot ik laatst een hele mooie vogel zag landen onder onze steeneik. Een vogel die ik niet kende, dus terug naar de site van vogels in de Alentejo en toen vond ik hem! De Hop. En bij het luisteren naar het geluid van de hop, wist ik ineens wat we zo vaak horen!

Een prachtige vogel toch?! 😍

Inmiddels hadden we al gehoord over "storm Oscar" die het Europese vasteland aan het naderen was. Weer waarschuwingen voor de Canarische eilanden en ook Madeira die eerst de volle laag zouden krijgen. Er werd gewaarschuwd voor een "atmosferische regen" en na de stortbui van laatst, waren we natuurlijk wel benieuwd....maar eerst zien, dan geloven...Het zou woensdag beginnen en dan tot en met vrijdag duren. Op enig moment woensdag begon het te waaien en zagen we donkere wolken aankomen; zal Oscar er zijn? We blijven maar rustig op het terras zitten en Taeke nestelt zich bij me onder de tafel. Weer iets later komen er echt wel nóg dreigendere wolken en hoor ik wat onweer. Maar echt losbarsten? Nope....

Het is eigenlijk vooral droog geweest op woensdag, op wat kleine buitjes of miezerbuitjes na. Donderdag eigenlijk idem....Dus waar blijft die rivier van regen? Ook vrijdag blijft het vrij kalm, met slechts wat buitjes. Wat gerommel. En oke, uiteindelijk toen Peter met de bosmaaier aan het maaien was, begon het even kort hard te regenen en was Peter zeiknat. Zodra Taeke het onweer hoort, wil hij naar binnen, of hij gaat bij de auto zitten in de hoop dat je die open doet voor hem. Maar vrijdagavond lijkt het wel voorbij te zijn en verandert de lucht weer. Taeke geniet van de zonsondergang en lijkt ontspannen. Ik vraag me dan ook hardop af of Taeke niet zo vreemd was de laatste weken omdat er al weken onweer (en überhaupt een onrustige atmosfeer) in de lucht hangt? We hebben immers een rete sensitieve hond....'s avonds vragen we of hij een rondje wil lopen en dat ziet meneer wel zitten. Hij hobbelt eindelijk weer ontspannen voor ons uit langs de weg! Onweer uit de lucht, atmosfeer kalmeert en huppa, Taeke ontspant! Ook vandaag, zaterdag, is hij zichtbaar veeeeel meer ontspannen, vrolijk. En toen Peter aan de eettafel aan mij vroeg of hij Taeke even zou uitlaten (of eerst ontbijten), sprong Taeke van de bank in de woonkamer en kwam direct naar Peter. En weer als normaal heeft Peter hem weer lekker uit kunnen laten! Hoe fijn! En zo mooi toch het hondje als hij zo zit te genieten?! Klik ook zeker op de foto's, zodat deze vergroot worden en het nog een mooier plaatje oplevert.😍

Vandaag is het dus zaterdag en is het weliswaar nog bewolkt met tussendoor de zon en het is voelbaar weer warmer. Voor volgende week staat er alweer 30+ op het menu. Heerlijk! Van mij mag deze regenperiode wel weer voorbij zijn!

Peter is bij het bankje in de tuin flink aan het snoeien gegaan. Hier stonden een kamperfoelie en een jasmijn als klimplant, maar deze waren eigenlijk vooral half dood en er slecht aan toe. Na een poging tot bijsnoeien is er toch overgegaan tot de rigoureuze methode en alles eraf.

Het maakt het én makkelijker om de muur de schilderen én dan planten we nieuwe klimplanten die dan met de juiste verzorging nog een veel mooier plaatje gaan geven.

Ik vind vooral het plaatje van mijn stoere sexy echtgenoot wel mooi hoe hij vervolgens met zijn zonnebril en de hogedrukspuit (net een geweer haha) stoer staat te zijn 😍

Haha, tja! Nog steeds erg verliefd op mijn lief! 🥰

Nou, jullie zijn weer helemaal bij! Wij gaan maar eens bedenken wat we vanavond op de BBQ gaan gooien, samen met een sausje van eigen abrikoosjes! Laat het mooie weer maar weer komen!

Liefs Lies & Peter