Het eerste jaar voorbij!

Een samenvattende terugblik....

Jaaaa!! Het is zover: 1 jaar geleden kwamen we aan in ons nieuwe thuisland, ons nieuwe thuis!

En wat is dat jaar intens snel voorbij gegaan! Vandaag een terugblik en hoe we erin staan na dat eerste jaar op het Portugese platteland, de Alentejo.

Het klimaat is natuurlijk heel anders dan in Nederland.....hier is de winter het groenste seizoen. In de zomer is alles bruin en dor... Het vraagt hier en daar ook anders omgaan met bijvoorbeeld de tuin en moestuin. Maar om een beeld te krijgen hoe de seizoenen er hier uitzien, heb ik hieronder een foto slideshow gemaakt met de maanden erin gedurende het jaar die er nu op zit. Best leuk om zo achter elkaar te zien!

Verder is Peter het hele jaar bezig geweest in en rond het huis. Hij heeft de mentaliteit van Pipi Langkous ;-) "Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik kan het!". Het vraagt tijd, het vraagt missers en fouten maken, soms wat gevloek als het niet gaat zoals 'ie wil, maar uiteindelijk kan hij gewoon "alles". Ik ben natuurlijk rete trots op mijn vent!! En het is leuk om te zien hoe alles stapje na stapje verandert. Verbetert. Mooier wordt. Onze stijl wordt.

Dus een paar foto vergelijkingen en slideshows in deze blog met de veranderingen die al zijn gedaan....te beginnen bij het begin: het zwembad. Daar lag een zeil overheen tijdens de wintermaanden dat we al wel eigenaar waren, maar er nog niet woonden. Helaas bleek bij aankomst vorig jaar dat het zeil het niet had gehouden en in het zwembad was gevallen. Gevolg: een groene vijver in plaats van een zwembad.... op deze manier kon er allerlei vuil en troep in waaien natuurlijk, en ook zonlicht doet zo haar werk ;-) Het heeft ook een hele tijd geduurd voordat we het water zwem-klaar hadden vorig jaar... Peter heeft echter met wat speuren en lezen op internet een handige manier gevonden om dat te voorkomen: spanbanden. Nu ligt het zeil beter over het zwembad en kunnen we door de spanbanden wat losser te maken of te spannen ook sturen dat het regenwater weg kan lopen. In die zin hebben we ook in de winter het nodige "onderhoud" aan het zwembad. Want bij flinke bakken uit de hemel, moeten we bijvoorbeeld ook het zwembad van onderen wat leeg laten lopen om te zorgen dat het water wat op het zeil ligt kan zakken. In het zeil zitten 2 "roosters" waar water doorheen kan, maar (grof) vuil niet. We houden ook het chloorpeil in orde nu, wat heel goed gaat als er geen UV in het water komt. Al met al is het water nu nog steeds helder en zijn we benieuwd hoe het erbij ligt als het zeil er binnenkort weer vanaf gaat....

Één van de redenen dat het zeil in het water was gevallen, was omdat de tegels waar de elastieken aan verbonden waren kapot waren gegaan en los gekomen. Wat bleek; het terras om het zwembad is niet helemaal goed aangelegd. Er is op plekken geen gestabiliseerd zand neergelegd, maar gewoon los zand. Wat dus wegspoelt... Tegels die schots en scheef liggen en breken en het was helemaal niet goed gevoegd. Of het nou überhaupt niet goed gevoegd is geweest of die allemaal al meer dan versleten zijn geweest; zeg het maar. Maar dit was dus ook meteen een startklus van Peter: tegelen, voegen en dan ook alles meteen reinigen. Zowel rond het zwembad, als op en rond het overdekte terras. En zo heeft hij ook al menig voeg rond het huis vernieuwd, wat weer vochtproblemen scheelt in huis. En op het overdekte terras heeft hij inmiddels ook licht aangebracht, dus de komende zomer kunnen we daar gebruik van maken als het buiten donker wordt!

Een paar foto's hiervan in een slideshow:

Dan natuurlijk de klussen aan de buitenkant van het huis! Er zijn nu 2 kanten van het huis herstelt en voorzien van een knappe laag stuk- en schilderwerk. Iets wat we zien bij de Portugezen is dat ze elk voorjaar hun huizen witten. Niet met een knappe laag verf, maar met kalk. En zelfs als ze wel met verf werken, dan is dat niet altijd van de beste kwaliteit en ze werken graag laag over laag over laag over laag. Zonder een afbladderende laag bijvoorbeeld eerst te verwijderen...dus problemen lossen ze niet op. En iets wat we meer dan eens tegenkomen op internet bijvoorbeeld over hoe dat op te lossen: een waterdichte, niets doorlatende verf op je muur smeren, "want dan kan er geen water meer in" (Maarja, er ook niet uit......) Wat je dan krijgt: problemen! We kunnen nu in ieder geval na de eerste winter en regenseizoen zien dat de muur die het volst in de regen staat en binnen vroeger duidelijk vochtproblemen had, dit jaar droog is gebleven! Het loont dus echt wel om die buitenmuren goed te beschermen!

Een flinke slideshow van deze voortgang ;-)

En zo natuurlijk ook de kleur van het huis die een verandering doormaakt....En ook de poort heeft hij zo al aangepakt en van kleur verandert...weer een (wat kortere) slideshow)

Taeke had even tijd nodig om te landen. In de eerste maanden konden we hem echt niet lang alleen laten. We hebben een camera gebruikt om te zien hoe hij het deed. Hij was na 2 uur alleen zijn al erg onrustig. Janken. Vreselijk..... We hebben dat langzaam weer op moeten bouwen, maar inmiddels is hij een zeer gelukkige Stabij kan ik jullie vertellen! Hij kwispelt ook veeeeel meer dan hij voorheen deed, zelfs ten opzichte van Nederland. Hij is graag in de tuin aan het schooieren, kan rustig zitten turen in de tuin naar het niets (of er is een muis in de buurt ;-) ), al is hij wel altijd op de hoogte waar wij zijn. En, hij blijft fan van de bank ;-) We kunnen hem ook prima alleen laten inmiddels. In Portugal is het zelfs lastig om hem mee te nemen, omdat hij bijna nergens mee naar binnen mag, maar ook omdat Taeke doodsbang is voor kerkklokken en die luiden in Portugal veel, vaak en zijn zeer schel van geluid. Dan hebben we vrij snel een bibberend Stabijtje die maar 1 ding wil en dat is terug naar de auto. In Spanje mag hij wel mee naar veel plekken, zoals in het winkelcentrum, bouwmarkt en veel restaurantjes. En, met minder kerkklokken die ook nog eens niet zo schel zijn, is het daar dus fijner hem mee te nemen. We doen hem dus vaak ook meer een plezier om zonder hem weg te gaan dan met... Maar: hij doet het gewoon super goed!

Taeke houdt ook erg van een vaste routine en om "de boel" bij elkaar te hebben. Hij start op met baasje die hem brokjes geeft. Elke ochtend beginnen we met zijn drietjes met een ronde door de tuin als ik ook wakker ben. Dat vindt hij fantastisch, dus een hoop gekwispel als hij merkt dat vrouwtje wakker is en de sokken aan trekt om naar buiten te gaan ;-) Koffiepauze betekent snoepjes pauze, dus daar geniet hij ook intens van! Ik hoef maar te roepen als hij buiten is dat ik koffie ga zetten en daar komt 'ie ;-) Het laatste rondje, iets wat hij in Nederland doorgaans verschrikkelijk vond, vindt hij hier super. Deze loopt hij altijd met Peter langs de weg. Kwispel de kwispel springt hij van de bank als baasje alleen nog maar heeft gezegd "ik ga met......." om de zin af te maken met "het hondje lopen".

Met baasje lange stukken wandelen vindt hij g e w e l d i g. Hij weet precies wanneer baasje dat gaat doen. Met zijn drietjes rond het meertje wandelen is ook echt een feest! Zodra we het parkeerterrein oprijden, geeft Taeke een soort piep-kreun. Hij weet precies!! waar we rijden, ook al ligt hij op de bodem van de auto en ziet hij niets.... En als wij weggaan wordt Taeke altijd tikkie onrustig. Totdat we zeggen dat "hij goed op mag passen". Dan weet meneer weer waar hij aan toe is (en dat ie snoepjes krijgt) en dan is het goed.

Maar, natuurlijk is het jaar niet alleen maar leuk en mooi en fijn geweest....sowieso is emigreren niet altijd makkelijk. Je loopt tegen dingen aan die in Nederland geen issue waren of waar je gewoon niet bij na dacht. Zoals ik steeds zeg:

ik voel me in Nederland niet (meer) thuis, maar ik ken de weg, weet hoe alles werkt. In Portugal voel ik me thuis, maar ken ik de weg nog niet.

Soms letterlijk; het is hier niet altijd even makkelijk om via Google bijvoorbeeld iets te vinden. Lang niet alle bedrijven staan op google. En...dan nog gewoon de taal. Google translate is Braziliaans en dat geeft nog al eens issues voor het Portugees uit Portugal. Wegwijs worden in het overheidssysteem; waar moet je voor wat zijn? Maar al doende leert men.... We staan inmiddels vlak voor onze allereerste belasting aangiften die we in Nederland met het zogenaamde M-biljet moeten doen voor ons emigratiejaar, en dan hier natuurlijk ook nog de aangifte. We zijn benieuwd hoe dat allemaal uit gaat pakken....maar laten we vooral aan de accountant over hier. Later kunnen we het hopelijk ook gewoon zelf wel doen.

En gezondheid.....dat was al iets wat we niet als iets vanzelfsprekends zagen natuurlijk door mijn ziek zijn, Peter zijn ongeval, etc. Maarja, in ons eerste emigratiejaar hebben we ook allebei in het ziekenhuis gelegen. Mijne gelukkig wel een ronde die we al een tijd aan zagen komen en gepland ging. Die van Peter zagen we niet aankomen......En voor hem is het nog steeds afwachten tot hij geopereerd wordt...ook in Portugal zijn helaas lange wachtlijsten in de zorg....

Verder was dit het jaar van de eerste keer stieren"vechten" meemaken. Vechten tussen haakjes, want dit is spel vergeleken met het échte stierenvechten in de stenen arena's.

Dit is écht een cultuurverschil met Nederland.....

Onze autowissel in het afgelopen jaar. Onze trouwe Prius is niet meer de onze en daarvoor in de plaats onze RAV4. Waar we ook alweer 36.000 km!!! mee gereden hebben! Een hele fijne auto omdat we de lokale dingen elektrisch kunnen doen. En dan gemiddeld maar 1x per maand benzine tanken terwijl we dus veel rijden is best fijn! En ook voor de lange afstanden, zoals naar Nederland, is het een hele fijne reisauto gebleken.

Ook werden de zonnepanelen geplaatst. Binnen het airco systeem. Fijn om zonne-energie te hebben met bijvoorbeeld ook de auto die de nodige energie vraagt. Een eerste rekensom over ons energiegebruik komt uit op circa 10.000 kwh per jaar. In Nederland hadden we doorgaans ca. 2500 kwh per jaar ;-) "Klein" verschilletje haha! Maarja, daar draait dan ook een zwembadpomp en filtersysteem op, de pomp en irrigatiesysteem vanuit de waterbron, de hybride auto met 18,1 kwh voor een volle batterij, de elektrische bij verwarming van de zonneboiler, de airco's....

In 2023 hebben we, vanaf de plaatsing begin mei, in totaal 4.270,39 kwh elektra opgewekt. Nu is daar nog best wat van naar het net weggevloeit, vooral als we begin middag van huis waren, dus daar gaan we dit jaar onze airco inzetten. Juist op die uren dat we weg zijn kunnen we zo het huis koelen op zonne energie. Hoe meer we ervan gebruiken, hoe fijner natuurlijk! Dat brengt de energie nota van het net verbruik omlaag.

De maximale temperatuur die we dit eerst jaar hebben gehad. En dit was een milde zomer....vrij "koel" voor wat ze hier gewend zijn. We hebben maar 2 korte periodes gehad die de 40 aan hebben getikt. We zijn benieuwd hoe de komende zomer gaat uitpakken.....Het koudst hebben we rond de 0 graden gehad in de nacht tijdens deze winter. Vorst aan de grond zat er wel regelmatig bij.

De eerste keer gestemd vanuit het buitenland! Al heb ik de enveloppen in Nederland in de brievenbus gegooid!

En, de volgende verkiezingen komen er ook alweer weer aan: de Europese. Ook die doen wij weer vanuit het buitenland als Nederlands stemgerechtigden. We kregen meer dan eens de vraag of we ook in Portugal mogen stemmen: nee. We hebben immers niet de Portugese nationaliteit! En die willen we ook niet. De vrijheid van de EU: overal in de EU kunnen wonen met je Nederlandse nationaliteit.

De eerste keer zelf olijven verwerken! Van ze plukken, wassen, spoelen in zout water om ze uiteindelijk in hun definitieve zoutoplossing met kruiden te laten rusten.

Wij vinden ze erg lekker geworden! En zelfs Taeke vindt ze heeeeeeerlijk!!!! En spuugt meestal de pit weer netjes uit!

Peters lopende project is de zolder.... Ik heb een slideshow van hoe het was tot hoe het vandaag de dag is. De wanden zijn strak. De vloer is inmiddels geëgaliseerd. Hij is bezig met het maken een koof waar e.e.a. aan leidingwerk doorheen loopt. Ruimte voor een mat bij de deur. Het is nu vooral weer wachten op materialen.....

En dan....wonen onder de Portugezen. Het bevalt ons goed! Natuurlijk is het lastig dat we de taal niet goed spreken nog. Dat hadden we het liefst ook vooraf geleerd, maarja, corona sluitte de taalscholen in Zwolle.... We wilden onze emigratie er niet om uitstellen. Het maakt het lastig soms en bovenal frustrerend. Maar, we redden ons. We hebben het getroffen met onze directe buren. En, het is erg leuk om nu, een jaar na aankomst, te kunnen zeggen dat we nu écht meer en meer opgenomen worden onder de mensen. Onze vriend Ludgero en zijn vriendin Cristina brengen ons meer en meer op de hoogte van leuke evenementen en nemen ons ook mee in hun vriendengroep. Zo hebben we de afgelopen tijd het dorpsfeest gehad symbool voor "de slacht van het varken" met een lunch aan lange tafels in de zaal van het dorpshuis. En afgelopen zaterdag hadden we een fado diner in een prachtig oud pand, een seminarium. Super leuk!

Wat we wel geleerd hebben daarmee is dat Portugezen niet altijd even goed zijn in feesten afronden ;-) Van eindeloze speeches terwijl niemand meer luistert tot eindeloos doorgaan met zingen na middernacht terwijl je zaal in slaap valt ...en tijdens de Fado opstaan en weglopen is echt not done...... Dat werd dus een wat irritant vervelend langdurig latertje! Terwijl de avond zo leuk was geweest juist! Ach ja.....

Al met al kunnen we vooral na dit eerste jaar zeggen dat onze pogingen in te burgeren haar vruchten gaan opleveren! Dat vraagt gewoon echt tijd! Maar we zijn bovenal nog steeds elke dag blij met onze beslissing te emigreren! Blij met ons stekkie!

Op naar nog veel mooie jaren!

Liefs Lies & Peter