Exit Nederland & de Portugese bureaucratie

Zoals jullie gezien hebben, heeft Peter ook zijn eerste post geschreven! Heel leuk! En je kunt dus altijd bovenaan een post zien wie het geschreven heeft...

Verder zijn we hier vooral aan het landen, al voelt het voor ons beiden vooral enorm thuis. Alsof we hier al jaren wonen.... Wat natuurlijk niet zo is, dus we zijn ook gewoon nog steeds alles in onze tuin (in huis en de omgeving) aan het verkennen. We gaan nu voor het eerst al die seizoenen meemaken in de onze tuin. En het gaat nu allemaal heel hard. De eerste amandeltjes hangen alweer aan de boom, de sinaasappel begint met bloeien en hebben we wel even de laatste sinaasappeltjes vanaf gehaald...weer even wachten tot de volgende lading. Aan de abrikoos groeien de eerste vruchtjes, de citroen begint te bloeien weer, de vijgen komen in het blad en hebben de eerste vijgjes eraan...en verder veel bloeiende planten, zoals de cisteroos (prachtige bloemen!) en onze steeneik gaat ook bloeien.

Over de steeneik gesproken....tijdens het graven van Taeke naar de muisjes spotte ik ineens een eikel die aan het ontkiemen was. Dat is leuk, want deze eikels ontkiemen niet zo makkelijk! Een paar dagen later zag ik er nog 2 en deze hadden zelfs al een klein boompje eraan! Voordat Peter de bosmaaier weer over het veld haalt, snel deze uitgegraven en in een grote pot gezet. Één van de boompjes knapte af helaas bij het eruit graven, maar de andere staat nog. Ik heb iets later deze mini boom in een potje gezet. De andere eikels zitten in de grote pot. Ik ben benieuwd!

De kleine pot staat nu op de tafel aan ons terrasje aan de voorzijde van het huis. Dit is een overdekt plekje en eentje waarvan we dachten dat we er niet zo vaak zouden gaan zitten. We hebben immers een mooi groot terras en aan de voorzijde is enkel in de ochtend de zon. Maar...het pakt anders uit: het is een enorm fijn plekje gebleken! Sowieso om er in de ochtend in het zonnetje te ontbijten. En dan is het al echt snel heel warm ook! Dus niets badjas....daar zweet je gewoon uit, ook als het nog maar 14 graden is.... Maar ook zit je in dit "nisje" vaak uit de wind. En het waait hier nogal eens.... En zo zit je dus ook bijvoorbeeld in de avond hier nog heel lang comfortabel. We hebben er gisteravond ook lekker buiten gegeten en we eten steeds vaker op Portugese tijden; rond 20:00 uur (21:00 uur voor jullie in NL 😉). Op het grote terras stond nog een tafel die we bij het huis hebben "gekregen". Hier komt straks onze nieuwe tuintafel te staan die met de verhuiswagen meekomt. Dus heb ik dit tafeltje maar eens op het terrasje voor gezet, waar eerst een rond tafeltje stond. Nou, helemaal fijn! Steeneikje erop, mooie Portugese schaal en het is een super plekje!

Peter had al verteld over zijn wandelroute en heeft mooie foto's gedeeld van wat dus gewoon onze directe omgeving is! Het blijft genieten, en als je wandelt zie je natuurlijk nóg meer. Maar wandelen op de zondag dus maar niet meer, want die knallen........doet onze stoere (denkt ie zelf🫢) stabij bibberen. Hij was ook bekaf van de spanning toen hij weer met mij thuis was. En sowieso is hij regelmatig bekaf! Hij is zooo druk met zijn muisjes en het graven, dat hij meermaals per dag even binnen op de bank gaat slapen en dan is hij ook écht diep vertrokken. En dan gaat hij weer verder. Hij is wel zijn techniek aan het veranderen; dom door blijven graven heeft duidelijk geen gewenst effect, want hij heeft nog geen muis te pakken gehad, dus hij zit nu heel vaak eindeloos te staren of te luisteren of hij ze hoort. En dat kan rustig een kwartier zijn ofzo...en dan pas gaat hij graven... We zijn benieuwd of deze techniek wél succes geeft🙃😉

We krijgen wel eens de vraag of we directe buren hebben of dat we helemaal alleen in de middle of nergens zitten. Nou, ik laat het maar gewoon even zien 😃 We wonen tussen 2 dorpen, een klein dorpje waar wij onder vallen, met de buurtsuper en een kroeg. En een groter dorp waarvan we onder de gemeente vallen. Hier zit een supermarkt en meerdere restaurantjes, winkeltjes, apotheken, de huisarts etc. Waar wij wonen is een soort buurtschapje; volgens mij zijn het 3 huizen. Die van ons en 2 buren. Die buren grenzen met hun tuin aan ons, dus van huis tot huis is gok ik een 100 meter. En onze terreinen zijn begrenst met de typisch Portugese stenen stapel muur, die voor ons aan onze carport grenst. En hun tuin is geen "tuin", maar een geiten veldje met wat olijfbomen, geitjes natuurlijk en wat kippen met een zwarte haan. We horen en ruiken de geitjes en kipjes niet zoveel eigenlijk. Maar misschien zijn we gewoon al gewend aan de geluidjes, want nu ik het type (vanaf ons terrasje voor☺️) hoor ik wel de belletjes die aan de geiten hangen. Gezellige boel wel toch?! 😅

Peter is nog bezig met het terras rond het zwembad. Hij heeft nu het smalste stuk opnieuw gelegd en is er best handig in geworden. Het ziet er weer strak uit! Nu nog een paar hoekjes rond de zwembad trap die verzakt zijn en dan is het tegelen klaar en gaat hij nog voegen. Het veldje ervoor is helemaal paars van de bloemetjes. Op de foto krijg je het er maar moeilijk op!

Ik ben ondertussen vooral binnen wat bezig met gezellig maken, alles een plekje geven en langzaam aan voorbereiden op de komst van de verhuiswagen. Ik heb alles al eens eerder opgemeten en ben begonnen met plattegronden op schaal maken, zodat ik onze belangrijkste meubels ook op schaal kan uitknippen en dan is het puzzelen en spelen!

We hebben hier toch weer andere ruimtes dan in Zwolle, dus het is weer even ontdekken hoe we alles gaan neerzetten. Maar ik vind het leuk om zo aan het klooien te zijn 😃☺️

En tja, we hadden nog wat te regelen ook: uitschrijven uit Nederland! Dat hebben we zondag gedaan online en daarna heb ik het uitschrijf bewijs aangevraagd. Het is in ieder geval vandaag overal doorgevoerd zag ik op MijnOverheid, dus nu is het echt: we zijn geen Nederlands ingezetenen meer!

Tegelijk aan deze kant moesten we nog een en ander doen om ons hier goed te registreren. We waren al ingezetenen; dat hadden we half maart geregeld. Maar gister zijn we ook naar de Centro de Saúde geweest; de huisarts. Hier zijn we ingeschreven en kunnen we volgende week onze "Numeros de utente" ophalen. Daarna zijn we naar de Segurança Social gegaan; de sociale dienst in Portugal. Ook hier moeten we ons inschrijven en ontvangen we een burgerservice nummer, de NISS. Hier is ook waar ik mij via het Nederlandse CAK moet inschrijven en de verdragsbijdrage ga betalen als sociale afdracht, omdat ik in Nederland een uitkering ontvang. Op papier ben ik "gepensioneerd". Gepensioneerd om gezondheidsredenen, nog niet uit ouderdom gelukkig😂. En dan is het direct complex, want Peter staat in principe op mijn CAK "meeverzekerd", maar omdat hij nu zijn eigen bedrijf is gestart in Portugal (eerder dan we hadden verwacht), kan hij ook via zijn bedrijf ingeschreven worden en dan gaat hij de sociale afdracht doen via een percentage van zijn inkomen. En leg dat maar eens uit....het duurde even, maar het is duidelijk geworden en nu is het aan een andere afdeling om te besluiten wat ze willen. Maar; het verliep in ieder geval bij beide instanties verrassend soepel! Dus in die zin is dit onderdeel van de Portugese bureaucratie meegevallen. Het is alleen wel alle onderdelen apart langsgaan, wachten in de rij en dan door naar de volgende....

En dan is een dag wel zo weer om ook en hebben we elke dag wel een mooi schouwspel in de lucht. Gisteravond werd het best wel even donker met dreigende luchten die je niet zo donker als ze waren op de foto krijgt. Er is bij ons geen druppel gevallen, maar in de verte wel. Het is hoe dan ook weer een mooi gezicht!

Liefs Lies en Peter