en April...........

...........doet wat 'ie wil en dat is deze maand wel weer een allegaartje van veel gebeurtenissen. Ga er maar even goed voor zitten dit blog, pak er een kop koffie of thee bij tijdens het laden en lezen 😉 veel foto's, veel te delen, dus dit is een hele lange!

(wees gewaarschuwd bij deze...😉)

Na het vorige blog kwam Pasen. En Pasen was dit jaar bij ons in extra bijzonder thema, namelijk: Laura! Die is weer een weekje lekker bij - in haar eigen woorden 😉- "Hotel Peter & Lies" geweest.

Hier begint het avontuur al, want haar heenreis ging niet helemaal zonder hobbels.... ze vloog weer heel dapper alleen, met wat luchthaven assistentie, wat dit keer in nog beter voor elkaar was dan de vorige keer. Alles leek goed te gaan, inchecken was online gedaan, op Schiphol ging alles vlot en voor ze het wist zat ze al bij de gate. Tja, wachten is altijd het ergste aan vliegen, dus nu was het proberen eerst die tijd voorbij te laten tikken. Gate wijziging, maar daar werd ze keurig voor opgehaald en toen ook het boarden op het punt van beginnen stond, leek alles oké. Wij waren ondertussen iets eerder naar Lissabon vertrokken (normaal kunnen we nadat iemand is opgestegen in NL rustig aan richting Lissabon gaan bewegen), omdat ik nog even langs de Ikea wilde. Wij inmiddels nog maar kort van Lissabon toen Laura hoorde dat het boarden nog niet kon wegens een technisch mankement. Ok, dat kan. Gewoon even langer wachten. Helaas werd dat wachten steeds verder uitgesteld door problemen met de vleugel en werd de vertraging uiteindelijk bijna 4! uur. Voor Laura niets anders dan lof, want die heeft het gewoon geflikt met een lach op haar gezicht!

Maarja, wij waren dus óók al in Lissabon toen we hoorden dat het nog wel een paar uur ging duren voor ze opstegen. En dan is het natuurlijk nog 3 uur vliegen.... dus wij moesten óók onze tijd zien te doden.... We zijn maar wat gaat rondrijden en richting de kust bij Cascais gereden. Voor ons nog onbekend terrein. En dan kon Taeke ook even lekker eruit. Giga golven, prachtige kustlijn en samen met de zon die door de regenwolken brak, met regenboog en al, hadden we een prachtige zonsondergang.

Als het donker is wordt het wel andere koek met rondrijden, dus we zijn op enig moment maar gekeerd, hebben een supermarkt opgezocht om even iets van eten in onze magen, én die van Taeke te krijgen en zijn toen maar naar de luchthaven gegaan, waar we toen ook nog een 2,5 uur wachten te gaan hadden. Maar dan in ieder geval ergens warm en droog binnen, met wc's en eten en drinken. Opzich ging de tijd snel genoeg voorbij.

Laura heeft in het vliegtuig, in overleg met ons voor ze opsteeg, aan een medepassagier gevraagd of die met haar mee wil lopen tot de uitgang, waar wij stonden. De vorige keer werd het met het wachten de assistentie nog een dik uur langer wachten en dat zagen we nu, na deze lange reisdag niet meer zitten. Ze zou immers oorspronkelijk rond 19:00 uur aankomen en dat werd nu iets over half 11 's avonds. Rond 23:00 uur kwam ze naar buiten en kon ze Taeke lekker knuffelen. Die was ook erg blij Laura te zien! Op naar huis, ook nog weer 2 uur rijden, dus iets na 01:00 uur lagen we eindelijk en bekaf in bed!

Omdat verslag doen van alles wat we doen veeel te veel wordt, vatten we haar vakantie bij ons maar samen als: heel geslaagd! Samen Pasen gevierd, samen mijn verjaardag alvast gevierd, gewandeld, uit eten geweest, in Évora geluncht, naar het plaatsje Monsaraz met onwijs mooi uitzicht op het momenteel zeeeer goed gevulde Alqueva meer, waar we ook nog even heen zijn gereden.... Ze had het weer in de eerste dagen niet mee; nat en fris, maar gelukkig werd het later in de week boven de 20 graden en kon ze ook nog even op de loungeset bij het zwembad relaxen met een boek! Ook de foto's hier en daar in samenvattende vorm als ansichtkaartjes! Zoals ik wel meer zal toepassen in dit blog....

(slideshow:)

Een weekje verder, op zaterdagochtend, vloog ze alweer vroeg richting Schiphol. Dat betekende dat wij om 05:00 uur in de auto zaten, om 07:00 uur haar daar weer aan de assistentie hebben meegegeven en wij maar even in de buurt van Lissabon zijn gebleven tot we zeker wisten dat haar vlucht zou gaan volgens plan. We hebben in de buurt Montijo, aan de overkant van de grote Vasco da Gama brug, even langs het water Taeke uitgelaten. Daar waren ze druk bezig met vissen nu het eb was. Ik weet niet wat ze vangen daar, kokkels, scheermesjes?

Gelukkig ging Laura haar terugreis, met een hele kleine vertraging, verder heel vlot en is ze weer goed aangekomen. Wat een topper is ze toch hè!

En begon voor ons het volgende avontuur: onze vakantie & roadtrip naar Zuid Spanje! Nu we zo dichtbij Spanje wonen en we ook wel meer van Spanje verkennen natuurlijk vlakbij ons (regio Badajoz), waren we wel benieuwd hoe zuid Spanje is.

Toen Laura eenmaal zeker zou vertrekken, zijn wij vanuit Lissabon eerst richting de kust van de Alentejo gegaan, iets onder Lissabon, bij Melides. Even eruit met Taeke. Flinke golven hier! Prachtig om te zien. Hier vandaan zijn we vertrokken richting onze eerste stop in zuid Spanje; Ayamonte. Onderweg reden we natuurlijk door de prachtige Alentejo, maar ook door en langs het prachtige natuurgebied "Parque Natural do Vale do Guadiana". Overal is alles zo intens groen nu, vol met bloemen in zoveel kleuren! Het is echt prachtig deze tijd van het jaar!

(slideshow:)

Ayamonte vonden we simpel gezegd eigenlijk gewoon niets. Een beetje een grauwe havenstad en we vonden de sfeer er ook niet leuk... En dat was eigenlijk dag 2, waar we Huelva als tussenstop hadden, hetzelfde. Niet echt onze regio zullen we maar concluderen ;-) Nu hebben we dat al veel vaker met Spanje gehad, ook als we onderweg zijn naar Nederland. In die zin hebben we een soort van haat/liefde verhouding met Spanje.....We hadden in Ayamonte wel een klein bos naast het huisje

om te wandelen en hebben 's avonds wel even genoten van wat Spaanse ham! In Huelva begonnen we met koffie op een terras en hebben we even rondgewandeld. Vanuit Huelva zijn we eerst de kustlijn wat gaan volgen tot het plaatsje Matalascañas, waar we even aan de kust op een bankje geluncht hebben en nog even wat gewandeld hebben over het strand.

(slideshow:)

Maar dag 2 eindigden we uiteindelijk in de stad Sevilla, waar we 2 nachtjes zouden blijven rond mijn verjaardag.

Wat een onwijs mooie en fijne stad!

Sevilla was gewoon écht prachtig. We hadden een appartementje met eigen parkeergarage'tje in de wijk Triana en daar vandaan loop je zo het oude centrum in. Het weer was echt perfect, net in de 20 graden. Genoeg om lekker buiten te zitten ook. En niet te warm voor Taeke. Hier hebben we echt genoten! Op mijn verjaardag zijn we net voor zonsopgang de straat op gegaan. Zo leuk om een stad te zien voordat die echt wakker wordt! Het was al wel verrassend bedrijvig zo vroeg! Maar met het opkomende licht zooo mooi! En daarna zijn we ergens koffie met gebak gaan halen om te toasten op mijn verjaardag! We hebben 's avonds lekker gegeten in restaurantjes, veel rondgewandeld wat zelfs voor mij een hele fijne was wat lukte. Sevilla is gelukkig heel erg vlak! En, we hebben zelfs ons als uber-toerist gedragen en ons een rondje met paard en wagen door de stad laten rijden haha! Taeke ook mee. Die vond het wel wat spannend, maar heeft zich keurig gehouden, tot de laatste 10 minuten toen hij het zat was. Een samenvatting van een hele lading foto's:

(slideshow:)

Vanuit Sevilla zijn we op dinsdag verder richting zuid vertrokken. We hebben de kustlijn dat stuk verder maar overgeslagen en zijn dwars door een prachtig natuurgebied richting Gibraltar gereden. Of geslingerd zullen we maar zeggen in de bergen! We hadden het havenplaatsje naast Gibraltar een hotel geboekt, want in Gibraltar zelf bleek niets meer beschikbaar waar de hond mee mag. We waren halverwege de middag in het hotel, dus zijn we nog even naar Tarifa gereden. Dit stukje langs de kust is echt heel mooi! En wat hier zo gaaf is om te zien, is de straat van Gibraltar met dus vlakbij, heel zichtbaar, aan de overkant: Marokko. In Tarifa hebben we vooral op en rond het strand wat rondgelopen en even wat gedronken met een snack. Toen begon het schemerig te worden en zijn we weer richting hotel gereden. Eerst een panorama foto van de pier naar een fort bij Tarifa. Je hebt hier aan de ene kant de Middellandse zee en aan de andere kant de Atlantische oceaan.

Verder de foto's van deze dag weer in een slideshow:

De volgende dag een trip naar Gibraltar zelf en omdat dit Engeland is, moesten we dus de grens over. Inclusief de EU-grens dus! Ging heel makkelijk, dat is allemaal wel soepel geregeld gelukkig, maar het betekent wel even in de rij en een check van de douane.

De rots van Gibraltar, wie kent het niet? Het ziet er indrukwekkend uit als je er zo bij staat. We hebben hier wat rondgereden met af en toe een stop voor het uitzicht. Daarna wat geluncht in het centrum van de stad Gibraltar en toen wilden we eigenlijk de rots op met de auto. De straten zijn smal hier, en omdat je best wel omhoog gaat, steil, met haarspelbochten. In de stad zelf nog bomvol met geparkeerde auto's langs die steile straatjes. Je zou denken dat ze zo'n route dan als eerst eens eenrichting maken, maar nee...Toen we bijna de stad uitkwamen, moesten we én steil omhoog, én kregen we meteen al 3 tegenliggers...wij konden nog net iets achteruit en de inrit van een garage in. Maar dit zagen we niet zo zitten voor het hele stuk. We zijn dus omgekeerd en weer vertrokken....helaas dus niet de apen gespot! En we moesten nog een trip maken van zeker 2 uur naar ons volgende hotel, dus het was ook gewoon wel tijd om te gaan wilden we voor diner tijd daar aankomen.....

Die rit hebben we het eerste stuk gewoon de snelle snelweg route gepakt. Maar zodra je dan in de regio van Marbella komt, heb je meteen ook de gierende drukte en files erbij. Maar wij gingen vanaf daar noordwaarts, de bergen in! De rust in! En wat was het ook daar weer onwijs mooi zeg! Na nog zeker een uur door de bergen slingerend waren we bij het plaatsje Tolox en dus vlakbij ons volgende hotel. Een tikkie smal slingerweggetje omhoog, en daar, op een top met super mooi uitzicht over de bergen, Tolox en in de verte Marbella en de zee, ons hotel. En omdat we dit gebied nu al zo mooi vinden en het hotel een mooie plek had en fijn leek, hebben we maar meteen besloten er een nacht aan te plakken hier en Malaga als stad maar over te slaan in deze vakantie. We hadden beiden geen zin meer in drukke plekken, maar ook Taeke wordt daar niet zo blij van. Zo gezegd zo gedaan!

Hier hadden ze ook een eigen restaurant, dus konden we ook lekker in het hotel eten. En het was ook nog eens heerlijk eten! De eerste nacht waren we de enige gasten zelfs in het hotel! Het is echt nog buiten "het seizoen", maar dat vinden wij juist fijn. De 2e nacht waren er nog 3 koppels. 's Ochtends ontbijtje op het terras, in het zonnetje. Oh, genieten is dan niet moeilijk hoor! 😉☺️

(slideshow:)

De dag erna zijn we dus gaan rondrijden in de regio. We wilden wel graag naar Ronda, ook een oude plaats die heel mooi schijnt te zijn. We begonnen hier in het "nieuwe" gedeelte, wat een gigantische lange brede winkelstraat heeft. Voor de shopliefhebber heerlijk! Hier wat gelopen, gedronken en een ijsje gehaald, maar omdat het ook een afdaling was (en dus terug omhoog) werd het voor mij te lang om lopend naar het oude deel te gaan, dus terug naar de auto en een stukje verderop er dan maar uit. Nou.....dat was dus niet zo makkelijk. Wat een drukte! Rijen auto's. Hordes mensen. Busladingen vol! We hebben uiteindelijk helemaal aan het eind een parkeerplek gevonden, maar met die hordes aan mensen die we er naartoe rijdend al hadden gezien, samen met de al best wel warm wordende temperatuur voor mij en Taeke, hebben we niet echt verder dit oude deel verkent. Veel te druk, veel te warm. Dat gaat niet. Wat we er rijdend en een kort stukje uit de auto van gezien hebben is echter wel onwijs mooi! Maar onze tip zou zijn hier; ga net na zonsopgang, in "the golden hour". Als het nog rustig en koel is 😅 (we hebben wel iets met zonsopgang....hihi...denk ook aan ons huwelijk 😉)

(slideshow:)

En ook deze vakantie merkten we weer iets wat we dus van het afgelopen jaar kennen....voorheen waren vakanties nooit lang genoeg zeg maar. Altijd met enige weerstand weer weg, omdat we het zo fijn hadden in Portugal. Nu hebben we het afgelopen jaar natuurlijk sowieso thuis gemerkt hoe intens thuis we ons hier voelen; in dit huis, deze plaats, deze regio, onder deze mensen, etc. Het totaalplaatje. Écht, thuis. In Nederland hadden we dat al een tijd niet meer zo gevoeld, ook al was daar ons thuis, als in de plek waar we woonden en onze eigen spulletjes waren. Maar dat betekende dus ook deze vakantie weer, net als de laatste trip naar Lagos, dat we ook tijdens de vakantie voelden dat naar huis gaan ook wel weer heel fijn aanvoelt. We hebben deze vakantie zelfs een dag ingekort van het oorspronkelijke plan! Het was goed, genoeg. Lekker weer naar huis.

En ook de route naar huis hebben we vooral binnendoor en rustig aan gedaan, genietend van de omgeving. Bij een uitkijkpunt bij een stuwmeer even gestopt en gewandeld. Wat intens laag stond dat stuwmeer! Als je dat vergelijkt met Portugal na de afgelopen winter...daar staan ze allemaal nu bijna vol. En toen....gieren! Ze vlogen vlak boven ons en ik heb ze met onze camera redelijk goed kunnen vastleggen. Zo gaaf die grote rovers!! Er vlogen er wel 30 om ons heen!

(slideshow:)

Zuid Spanje is in die hoek écht wel ontzettend mooi! En het was nu ook heel groen. Een dame in het laatste hotel vertelde ook dat het de week voor we kwamen goed had geregend. En dan schiet het groen, en ook daar de bloeiende velden en bermen, uit de grond. Kwestie van korte tijd dat alles daar weer verschroeid is en dus dor door de hitte daar. In die zin is april wel een mooie maand voor die plek. Wel doorgaans lekkere temperaturen die we als Nederlanders toch zomers noemen, maar wel groen. Idem voor onze regio in Portugal overigens! We hebben april toch wel benoemd als de mooiste maand! Zuid Spanje is in ieder geval iets waar we best nog eens naartoe zouden willen en dan weten we waar te zijn. Maar we hebben nog genoeg andere dingen te verkennen voorlopig 😅

En toen, bij thuiskomst, natuurlijk eerst weer grasmaaien. Het groeit als een malle momenteel! Het zit vol met leven in de tuin. Vogels in vele maten en soorten, maar we zien ook weer veel jonge hagedisjes en gekko's en hebben al een paar keer een jonge vuursalamander uit het zwembad gered. De citrusbomen staan allemaal vollll in bloei en die geur die dus in de tuin hangt....heerlijk! Samen met de jasmijn die ook bloeit nu! Dat is zoo genieten! En mijn kruidenspiraal doet het ook erg goed! Ik kan (én moet) de eerste pepermunt oogst al gaan doen en deze dan gaan drogen, dus we hebben dan weer een goede lading voor de thee!

Maar toen...een minder leuk avontuur die ervoor zorgde dat dit blog dus pas een tijdje na onze vakantie (6-12 april) online is gekomen.... Of zeg maar rustig; een klote avontuur. Mijn darmen hielden er weer mee op. 🥴 Ik dacht het allemaal voor te kunnen blijven met extra medicatie in de vakantie en op tijd maatregelen nemend terug thuis, maar helaas. Ik werd behoorlijk ziek en dit keer bleek het heel erg moeilijk om de boel weer aan de praat te krijgen. Zowel mijn darmen, als mijn maag deden het niet. Dagenlang. We zijn, omdat ik zeeer verzwakte, uiteindelijk maar weer naar het pre-ziekenhuis gegaan. Daar wilden ze me graag doorsturen naar het ziekenhuis, maar dat heb ik de vorige keer gedaan en dat leverde behalve eindeloos en in horror setting wachten, uiteindelijk niets op, omdat ik zelf alles wat nodig is in huis heb. Dus ik had intense weerstand om 12 uur wachten in een gammele gang met geen privacy, alle drukte, te doorstaan (zou ik niet trekken), om vervolgens alsnog te horen dat ze weinig kunnen. We hebben voor elkaar gekregen dat deze arts in dit "pre-ziekenhuis" mij alvast antibiotica voorschreef, omdat ik zelf sterk het gevoel had dat dit wel eens issue kon zijn. Met een brief voor een eerste hulp naar keuze (standaard doen ze die in Évora, maar hij begreep mijn weerstand daar tegen...). Zo kon ik eerst zien of die kuur effect had en zo niet, dan konden we alsnog besluiten naar een eerste hulp te gaan. En dat is op dat moment dan eigenlijk dus vooral voor een infuus, omdat ik met moeite drinken naar binnen kreeg en dus uitdroging en uitputting op de loer lag. Na een week vol ellende kan ik dit inmiddels dus typen omdat het eindelijk weer aan de gang is geraakt en het herstel ook goed gaat! De antibiotica heeft zijn werk gedaan! En maandagochtend heb ik mijn eigen mdl-arts in Nederland gesproken en zij vond het ook de juiste zet hoe we dit hadden aangepakt met de antibiotica enzo. Ik was zelf behoorlijk in de zorgen geraakt, want ik weet dat mijn darmen uiteindelijk steeds slechter zullen worden. Ik was dus bang dat dit betekende dat die verslechtering sneller komt dan we zouden wensen met alle gevolgen van dien waar ik liefst nog niet aan wil denken (maar dus de afgelopen tijd dus heel veel aan dacht..). Gelukkig kan ik zeggen dat mijn arts vermoed dat ik in Spanje toch een infectie opgelopen heb, die samen met de belabberde darmen die ik nu eenmaal heb, helaas een samenspel van pech hebben opgeleverd waardoor ik de boel niet weer aan de praat kreeg. Ik hoef geen aanpassingen te doen verder en zou na wat hersteltijd, weer verder kunnen gaan zoals ik ging. Godzijdank! Tranen van opluchting! En wat ben ik blij met de arts die ik heb en dat ik haar in Nederland kan aanhouden. Een fijn en misschien wel enig "voordeel" aan het chronisch ziek zijn en emigreren. Hoewel de zorg verder, buiten de eerste hulp, in Portugal goed is, vertrouw ik mijn zeer kwetsbare darmen niet toe aan ze. Aan niemand wat dat betreft behalve mijn mdl-arts. En los daarvan, mijn medicatie is hier ook niet eens verkrijgbaar. Maar goed, we kunnen dus gelukkig weer vooruit kijken!

Het was dus al met al nu al een hele enerverende maand! En het wordt wel een herhaling van zetten, maar we hebben écht never a dull moment.... 🙄 Al mogen dit soort gezondheidsissues en nare avonturen wel eens een tijdje wegblijven. Dat kan ons niet saai genoeg worden!

Peter is verder vooral druk met klussen op zolder, want het gaat nu snel te warm worden. We hadden alweer 28 graden! Deze week weer even een weer fris dipje, dus dat is fijn voor Peter! Hij is inmiddels druk bezig met het plaatsen van de isolatiepanelen op het dak. En daarna wordt het tijd voor de afwerking en gaan we verder met een kast ontwerpen en de vloer leggen.

Voor nu weer even meer dan genoeg leesvoer! Tot de volgende ronde!

Liefs, Lies en Peter