De eerste avond thuis

Maandag einde middag, rond een uur of 16:45 uur (PT tijd) stoppen we voor onze poort. Hier zit een kettingslot omheen als we lange tijd weg zijn....even klooien, maar we krijgen het hangslot los. Sleuteltje in de poort opener en toen....niets. Nog een keer proberen. Weer niets. Zelfs het sleuteltje omgedraaid terwijl dat niets uitmaakt, wat je dan weet, maar, je probeert alles hè ;-)

Peter besluit vervolgens maar over het kleine houten tuinhekje aan de zijkant te klimmen, die ook aan een kettingslot zit bij afwezigheid. Ondertussen waren onze buren al naar ons toe gelopen toen ze ons aan zagen komen rijden, dus ik probeerde de buurvrouw in mijn beste Portugees uit te leggen dat het hek het niet doet en dat we hier nu gaan wonen. Ze begreep me, was blij en riep blij naar haar man die iets verderop stond bij de afvalcontainer in ons straatje en daar kwam ook een enthousiaste kreet vandaan haha. Je hoeft een taal niet te begrijpen om wel te begrijpen dat het nieuws als leuk wordt ontvangen! Ondertussen bij het hekje, wat al een beetje een gammel ding was, hoorden we ineens KEDENG! Peter lag plat op de grond, want de boel brak af....oeps....Gelukkig relatief okay, enkel een flinke jaap over zijn scheenbeen, wat blauw en pijn natuurlijk, maar hij stond in ieder geval snel weer op. Bij de meterkast ontdekte Peter al snel dat de aardlekschakelaar ingeschakeld was. Dat hersteld en tadaa, het hek deed het weer. Betekent wel dat er lange tijd geen stroom is geweest, vermoedelijk sinds oktober toen de smsjes van ons alarmsysteem niet meer kwamen......puntje van aandacht dus...

Het was gelukkig nog licht en zonnig, dus konden we goed alles even een vluchtige inspectie geven. In huis geen nare luchtjes, dus dat was alvast fijn. Wel koud in huis natuurlijk, een graadje of 10, maar ook dat viel eigenlijk nog wel mee als je bedenkt dat het sinds januari regelmatig vriest in de nachten. Qua vocht viel het ook mee. Sommige spullen waren wat klammig en schimmelig, maar dat zijn dan vooral de spullen die vochtig waren toen we ze in september achterlieten. Verder wel wat vocht en schimmelplekken op diverse muren in huis; de badkamer buitenmuur, in de logeerkamer aan die zelfde kant schimmel en vocht, en ook in onze slaapkamer aan die wand wat vocht. Maar in de woonkamer, waar juist steeds vochtproblemen waren geweest in het verleden, viel het juist weer erg mee. Hoe dan ook; over het algemeen viel het ons erg mee. Jullie denken misschien juist "hoezo valt dát mee?", maar dat is dan lezen vanuit de Nederlandse blik. Iets wat we inmiddels steeds meer leren los te laten, want sommige dingen zijn gewoon anders in Portugal. Zoals huizen met vochtproblemen; een heel bekend en eigenlijk standaard probleem. Heeft te maken met het type bouwstenen, geen spouwmuren, geen isolatie en aluminium deuren en ramen met enkel glas. En eigenlijk kijk je ook gewoon tussen de deurpost en muur door. Zo lek als een mandje zullen we het maar noemen! (De nieuwbouw is wel anders tegenwoordig in Portugal hoor). Maar dit is een issue waar we natuurlijk mee aan de slag gaan, want het kan anders en beter en we willen toch ook comfortabel wonen!

Een rondje door de tuin leert ons dat het, ondanks dat de automatische tuin bewatering door de afwezigheid van stroom niet heeft gewerkt, er genoeg water is gevallen blijkbaar, want het onkruid staat overal 30 cm hoog! Verder is alles vooral groen, ook het land naast onze tuin. Peter zijn handen beginnen direct te jeuken; hij wil graaaaaag aan de slag!

Ondertussen heeft Peter alles weer aangesloten en daarvoor hebben we een hele checklist op onze mobiel staan haha. Auto weer leeghalen, bed opmaken. Taeke wilde eigenlijk vrij snel nadat we er waren weer terug de auto in. Heel gespannen. We hebben hem maar even in de auto laten zitten met de deuren open, terwijl wij druk waren met alles uitpakken en op z'n plek zetten. Even een rondje gelopen met Taeke langs onze "buren" in de nu groene weides die in de zomer bruin zijn. Prachtig toch naast je tuin? En ze hebben ook al heel wat kalfjes rondlopen. Altijd leuk om te zien! :-) En Taeke dacht dat de koeien wel geïmponeerd zouden zijn van 's...soms moet je onze eigenwijze Fries maar in zijn waan laten ;-) haha

Daarna een simpele, maar prima maaltijd gekookt, de houtkachel aan en wat elektrische kacheltjes en daar zitten we dan in ons (t)huis! Het is nog niet helemaal eigen, omdat we nog niet onze eigen spullen hier hebben staan, dus dat zal na de komst van de verhuiswagen in april wel écht nog meer thuisgevoel gaan brengen.

Maar voor nu zijn we wél thuis!

Liefs Lies & Peter